CKUNUMtiKIA łVsrD I.CZŁ5NA
jednostce czasu (są oparte na danych przekrojowych),
np. y-i *—*)>//» gdzie W jest liczbą obiektów.
B. Modele dynamiczne - modele procesów stochastycznych; obserwacje oparte są na szeregach czasowych (mogą dotyczyć zarówno jednego obiektu jak i wielu obiektów ekonomicznych, wówczas są to dane przckrojowo-czasowc ), np.yltyitmm.,yT gdzie T stanowi liczbę okresów.
4. Rodzaje modeli ze względu na liczbę równań:
A. Modele jednorównaniowe, np. liniowy model jednorównaniowy: Y = a0 +01,^, + o.2X2 + £.
B. Modele wielorównaniowe, np. wiclorównaniowy model prosty o dwóch równaniach:
Y\ =a10+a,,*,+a,2X2+E1
^2 = a20 + a23^3 + £2
5. Ze względu na opisywany moment rozkładu warunkowego wyróżniamy:
A. Modele opisujące warunkową wartość oczekiwaną badanej zmiennej cndogcniczncj (taki charakter mają wszystkie modele zdefiniowane wcześniej i omawiane w dalszej części książki).
B. Modele opisujące warunkową wariancję na przykład modele ARCH, postaci:
gdzie:
x, - K -wymiarowy wektor zmiennych objaśniających, który może także zawierać opóźnione zmienne endogcnicznc, a - K -wymiarowy wektor parametrów; dla t = 1,2,..., T.
Jeżeli przez zbiór informacji dostępny w momencie /-I rozumieć będziemy Q,_, = \yt-\*x,_Xyy,_2ix,_2,...], wówczas model ARCH definiuje rozkład resztowego procesu stochastycznego e, warunkowo od Q,_,, czyli:
gdzie:
K = a0 + ^ aiCt-i »
1-1
przy czym a0 > 0 oraz a, £ 0 dla i = 1,2,...q.
ę Modele opisujące momenty warunkowe wyższych rzędów (np. asymetrię, kurtozę).
| 3. ETAPY BADANIA EKONOMETRYCZNEGO
W budowie modelu ckonometryczncgo można wyróżnić kilka etapów. Należą do nich: 1 Specyfikacja modelu, na którą składają się:
a) Określenie celu budowy modelu - ustalenie zmienncj/zmicnnych objaśnianych. Na tym etapie należy odpowiedzieć na następujące pytania: dla kogo przeznaczony jest model oraz do czego będzie wykorzystywany?
b) Dobór zmiennych objaśniających - w oparciu o wiedzę z zakresu teorii ekonomii oraz metody statystyczne.
c) Dobór postaci analitycznej modelu w oparciu o właściwą teorię, np.: teorię popytu, teorię firmy, makroekonomię.
Efektem specyfikacji jest hipoteza modelowa, która w dalszych etapach będzie podlegała weryfikacji. Jest ona wyrazem określenia generalnych zależności pomiędzy badanymi zmiennymi.
W przypadku liniowej postaci analitycznej funkcji hipoteza modelowa ma postać:
y = a0 + a,A'I +... + aKXK + £, (1-3)
gdzie:
Y - zmienna objaśniana (zależna, endogcniczna),
Xk - zmienne objaśniające (niezależne, egzogcnicznc), (k = 1,2,..., K),
a0 - stała (wyraz wolny),
ak - parametry strukturalne modelu,
K - liczba zmiennych objaśniających, e - składnik losowy.
wzorze (1.3) wyróżniamy:
= a0 + a,Xx +... + aA XK - część deterministyczną modelu, zwaną także
relacją strukturalną,
£ - zakłócenie - składnik losowy, będący stochastyczną częścią zmiennej objaśnianej.
Jeżeli budowany model jest wiclorównaniowy, to na etapie specyfikacji określa się jeszcze możliwość identyfikacji jego parametrów. Dla Przejrzystości wykładu zagadnienie to zostało omówione w rozdziale 8.