DSCF5323

i. /Lagaamema ogoine •*3

się różnorodne jednostki paszowe, które są oparte na tzw. wartości skrobiowej paszy oraz zawartości białka strawnego. Za jednostkę skrobiową przyjęto wartość pokarmową 1 kg owsa średniej jakości, który ma zdolność do osadzenia w organizmie zwierzęcia około 150 g tłuszczu, co odpowiada 5,9 MJ energii metabolicznej (tab. 1.9).

i. /Lagaamema ogoine •*3

owies i mieszanki 26%

Rys. 1.4. Udział poszczególnych zbóż w wolumenie (100%= 16,6 min ton) krajowego ziarna pastewnego (IERiGŻ, 2000-2002)

Tabela 1.9. Wartość pokarmowa ziarna zbóż wyrażona energią metaboliczną (wg norm żywieniowych)

Rodzaj zboża	Energia metaboliczna (MJ) 1 kg ziarna dla:
	przeżuwaczy	trzody	drobiu
Pszenica	12,0	13,9	12,8
Żyto	11,4	13,3	10,7
Pszenżyto	Tl ,7	13,5	12,6
Jęczmień	11,5	12,6	11,8
Owies	10,3	11,3	10,8
Kukurydza	11,7	14,0	13,7
Proso	8,6	12,3	12,7

Całe ziarniaki są zbyt twarde, a bezpośrednie spasanie jest niecelowe ze względu na niską strawność i niepełne wykorzystanie paszy. Dlatego w celu zwiększenia strawności poddaje się je procesowi rozdrabniania przez śrutowanie, mielenie lub gniecenie. Ziarno przeznaczone na paszę powinno być zdrowe i odpowiadać podstawowym wymaganiom jakościowym. Wymagania te są określone w normach przedmiotowych poszczególnych gatunków zbóż (jęczmień na paszę, owies na paszę, mieszanka zbożowa). Zasadniczo zboża przeznaczone do przetwórstwa na