PIC00615

128

Rys. 3.15. Procentowy udział siły rozciągając*] F, w złączu zgrzewanym punktowo: I — jednorzędowo, 2 — dwurzędowo

3. Połączenia zgrzewane

ukształtowania elektrod umożliwiających podejście do miejsca zgrzewanego (& 3.M); Zgrzewanie liniowe wymaga elektrod o specjalnym kształcie (rys. 3.)r Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na poprawność pracy połączeń zgrztuj. nych jest sposób obciążenia połączenia. Przykłady złego i dobrego sposobu obciążaj przedstawiono na rys. 3.13. Nalepy unikać odkształceń elementu, które mog wywoływać w zgrzeinach naprężenia rozrywające, a więc obniżać wytrzymają połączenia.

3.4. Obliczanie wytrzymałości połączeń zgrzewany^

3,4.1; Obliczanie wytrzymałości złączy zgrzewanych przy obciążeniach statyc/mdi

W złączach zakładkowych zgrzewanych punktowo jednorzędowo obciążonyd silą F (rys. 3.14a) występuje, oprócz śdnania zgrzeiny, dodatkowy momea gnący M, = Fe, tym większy, im grubsze są elementy zgrzewane. W wyniki działania tego momentu może wystąpić odkształcenie połączenia, a rozkład idy

a)    ki

Ryj. 3.14. Odkplilccnic demonów i rozkład «il /■' w złączach zgrzewanych punktowo:«) jednorzędowo, b) dwurzędowo

P na kierunki styczny i normalny do powierzchni styku łączonych blach wyznacza wartość siły ścinającej oraz rozrywającej zgrzeinę Dla porównania, rozpatrzono złącze dwurzędowe zgrzewane punktowo obciążone, tak jak poprzednio siłą F (rys. 3.l4b) [28]. Dla tych samych grubości łączonych blach oraz tej samej wartości siły F, udział siły rozciągającej F_r złącze jest znacznie mniejszy w przypadku złącza dwurzędowego. Jak widać, procentowy udział siły rozciągającej F, w złączach jednorzędowych i jednociętych rośnie z grubością łączonych blach, natomiast w złączach dwurzędowych jednodętych wzrost ten jest nieznaczny (rys. 3.15). Konstrukcyjnie można wyeliminować silę rozciągającą zgrzeinę. stosując złącza nakładkowe (rys. 3.16); są one jednak rzadziej stosowane Z powodu większego zużycia materiału i zwiększenia gabarytów połączeni*, Również na rys. 3.ł0a przedstawiono konstrukcyjny sposób eliminacji sił rozciągających złącze.

g

d

Oki

Rys. 3.16. Złącze nakładkowe

I Połączenia zgrzewane punktowo łub garbowo w granicznym przypadku oblicza się z warunku równej wytrzymałości na rozrywanie łączonej blachy z naprężeniami witającymi zgrzeinę (rys. 3.16). Naprężenia rozrywające blachę w przekroju poza Ruefą zgrzeiny wynoszą

p ■= — <*,.    (3.1)

-Naprężenia ścinające zgrzeinę wynoszą

Si

nA_rz

‘gdzie A = bg — pole przekroju rozrywanej blachy. A, = ad¹!* — pole przekroju Ścinanej zgrzeiny, | — liczba zgrzein w rzędzie, | — krotność ścinanego przekroju >zgrzeiny, k, — naprężenia dopuszczalne na rozrywanie dla materiału blachy poza rltrefą zgrzeiny, kj — naprężenia dopuszczalne dla zgrzeiny.

Dla zgrzein punktowych przy łączeniu blach stalowych przyjmuje się, że średnica zgrzeiny jest funkcją grubości łączonej blachy: d = 5,/g. Wtedy pole przekroju rozrywanej blachy wynosi