nościami. to wykonuje je bardzo niechętnie. Od najmUł szych lat nie lubił rysować i dalej robi to niechętnie. a °d* W są schematyczne (ubogie w szczegóły), choć chłopiJ?^* dzo chętnie uzupełnia słowami ich treść, zwłaszcza «dv i zachęcany. Wypowiada się ładnie, pełnymi zdaniami :°st wój mowy przebiegał u niego prawidłowo. * r°2‘
Chłopiec pochodzi z rodziny polsko-a rabskiej, urodził $ w kraju pochodzenia ojca i pierwsze 4 lata spędził w tamtyj! środowisku, rozmawiając z matką po polsku, zaś z ojcem i jc.
bardzo lubił
.....- V— —vSto wymyśla!
rozbudowanej treści. Ponieważ mai aoorą panuę^. *jruiw przyswoił sobie wiedzę o otaczają Tym go bliższym i dalszym środowisku, a rodzice umiejętnie wspierali go w jego aktywności poznawczej.
Na wczesnym etapie rozwoju chłopiec posługiwał się raz jedną. raz drugą ręką. stopniowo wybierając lewą rękę. co jednak dosyć utrudniało mu wykonywanie precyzyjnych czynności manualnych. Dlatego też niechętnie rysował, a gdy rodzice przenieśli się do Polski, w wieku 4 lat trafił do polskiego przedszkola, gdzie szybko zorientowano się. ż.e chłopiec ma zaburzenia lateralizacji. Wskutek problemów adaptacyjnych rodziny (trudności mieszkaniowe), chłopiec dopiero w klasie 0 został zbadany pod kątem lateralizacji. Badania wykazały la-teralizację skrzyżowaną: dominującą lewą rękę. lewą nogę oraz prawe oko. Wykonano również badania percepcji wzrokowej Testem Bcudcr-Koppitz. które wykazały, że percepcja wzrokowa i koordynacja wzrokowo-ruchowa jest na poziomie 5:5 roku życia.
Pogłębione badania percepcji wzrokowej fiest Percepcji Wzro-oucj M. Frostig) wykazały opóźnienie w rozwoju spostrzegania gury i tła (poziom 5:5 roku życia), spostrzegania stosun-nrT. Fr/'cs.lr/ennycb (poziom 5:2 roku życia), spostrzegania „l uuo ow w przestrzeni oraz koordynacji wzrokowo-ru-chowej (poziom 5:5 roku życia). Pogłębione badania psycho-
locie/.™- wykazały ponadto rozwój Intelelci, i
,K>wvzrj przeciętnego (II - 121 w Skali na Pokornie
!|l„ Dzieci - wersja zmodyfikowana). Stwwa Cjl Wechslera dysponuje bogatym zasobem słów | [X)|(J d/-ono- te chłopiec operatywnością językową. Z łatwością doik”™ bardzo dobrą różnicowania i uogólnień oraz. rozumowani* Jl‘ klasynkacji.
Cechuje się dobrą spostrzegawczością i liczb,
nicni uwagi. Łatwo nawiązuje kontakt , «! ■ skupia
jnotywację <lo wysiłku umysłowego. Ma rów, ■ *' P^ywną
Wiedzy ogólnej oraz dobrą orientaetc w uu wysoki zasób środowisku (w KSI uzyskał 91 centyll). SZym * dalszym
Diagnoza pedagogiczna wykazała dobre urniei- „ kresie czytania na poziomic klasy o. ChłoDier eSSr* w **' la krótsze, znane sobie wyrazy: dłuższe nLi 0,0 "T teruje. Krótkie teksty czyta w miarę sprawni !!]anc ~ długie wyrazy, nieznane mu. techniką mieszano ,.°®C2ytuJV labową. Zbyt duża koncentracja na technice t'row°-»y-wsze umożliwiała mu rozumienie trudniejszy^™!?* tekstu. Tempo czytania było przeciętne, zas nri!^f"l6w czytaniu popełniał drobne błędy, w e/isic rieh ‘ SZ>bszym powtarzał szeptem sylaby. 1C C‘Cheg0 ^nia
W badaniu słuchu fonemowego oraz spostrzegawczości słu chowcj osiągał bardzo dobre wyniki. Dalsze badania ^ree^ cji słuchowej wykazały dobre umiejętności w zakresie i syntezy wyrazów z grupą spółgłoskową. -
W próbach rysunkowych poradził sobie w miarę dobrze, choć wykonywał je z ociąganiem. Ołówek trzymał prawidłowo ale »■ .rakce pracy czasami narzekał, że boli go r?ka OTpn£ mcTbynT0 Tb" 1 SZlak" wykonał b<*z Protestu, probiera Seizez- "m ma,yrZny ('Pani 2 Pane'» spacerują, gdy brał sie do ""° ZaChęt ,loPiero P° dłuższym czasie za-
cie ry.sowan?.Se?h!n!a' '7konuJąt' r>,s,,n<‘k byle zbyć. W trak że nie umie i ni*- i f**8 kornentował swojo działania, mówiąc, rżeniem , ,n, . , s rysować- Swoją niechęć tłumaczył zmętnieni i długotrwałymi badaniami.