PICT5701

G. AGRICOLA. ZYCIE I DZIEŁA 73

Ryc. 21. Pokłady

A, B — pokłady; C — przerost; D, E — pokłady Według De re melalllca, s. 32

Innych prac z dziedziny górnictwa Agricola nie zna, jak dalej pisze w przedmowie do swego największego dzieła. Tym bardziej wydaje mu się dziwne, że tak wielu autorów zajmuje się alchemią, tj. sztuką — jak mówi — „przemiany jednych metali w drugie". Nazwiska wielu alchemików można znaleźć u Hermolausa Barbarusa⁶⁹, księgi ich jednak — jak dalej pisze Agricola — są niezrozumiałe, ponieważ autorzy używają różnych określeń, których normalnie się nie używa, nieraz też różni autorzy na określenie tych samych rzeczy używają nazw rozmaitych. W przemianę metali w metale szlachetne, tj. w złoto i srebro, Agricola nie wierzy chociażby z tego powodu, że żaden z alchemików nie doszedł do wielkich bogactw. Niektórzy nawet wprost popełniają oszustwa barwiąc bezwartościowe metale barwą złota lub srebra, tj. złocąc je lub srebrząc⁷⁰.

⁰⁹ Ermolao Barbaro (Hermolaus Barbarus) 1454—1493. Wydał i przetłumaczył wiele dzieł klasycznych, m. in. Castigationes Plinianac (1492), w którym chwali się wprowadzeniem 5.000 poprawek do tekstu Pliniusza Historia naturalis.

⁷⁰ Odnośnie do stosunku Agricoli do alchemii por. niżej artykuł W. Hubickiego Georgius Agricola jako chemik.