SŁOWNIK
Biznesplan— instrument (narzędzie) planowania; zwięzły program finansowo-marketingowych nowych lub rozwojowych zamierzeń lub przedsięwzięć przedsiębiorstwa.
Plan — projekt przyszłego, przewidywanego funkcjonowania organizacji, ujęty w postaci zbioru przyszłych działań rozłożonych w czasie.
Plan operacyjny — zbiór decyzji określających poszczególne zadania i działania konieczne do poprawnego ich wykonania w przewidzianym ściśle czasie oraz warunki wewnętrzne oraz zewnętrzne, które muszą być dotrzymane przy realizacji poszczególnych czynności i zadań.
Planowanie — proces tworzenia planu; jedna z funkcji kierowniczych; planować można tylko to, na co ma się wpływ; przyszłe zdarzenia, pozostające poza kontrolą planującego, może on tylko przewidywać lub prognozować; planowanie to ustalanie celów, ich rodzaju, pożądanego poziomu oraz czasu i miejsca ich osiągania, a także dobór metod ich realizacji.
Plan strategiczny — zbiór decyzji określających cele przedmiotu planowania i ich zmiany wynikające z konieczności przystosowania się do zmian w otoczeniu, zasoby niezbędne do osiągnięcia założonych celów oraz sposoby ich pozyskania, rozmieszczenia i użytkowania.
Plan taktycznypiań obejmujący ustalenia co do sposobów przydzielenia zasobów na poszczególne działalności „wyznaczone" planem strategicznym oraz ustalenia reguł efektywnego ich wykorzystywania w średnim horyzoncie czasowym.
Pole planu — zakres tematyczny planu.
Prognozowanie — przewidywanie przyszłych zdarzeń, procesów lub stanów rzeczy oparte na racjonalnych przesłankach i specjalnych metodach, tzn. na podstawie rzeczywistych danych i określonych procedur, które są różne i zależą od charakteru prognozowanych zdarzeń.
Programowanie — uporządkowany i planowo rozłożony w czasie zbiór zadań i działań niezbędnych do zrealizowania konkretnego celu w określonym terminie; program jest uszczegółowionym i skonkretyzowanym planem działania, zaakceptowanym i przyjętym do realizacji.