d. sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia. •
29. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch lub więcej przepisach ustawy karnej (rzeczywisty zbieg przepisów ) polskie prawo kamę przewiduje rozwiązanie tej sytuacji poprzez zastosowanie konstrukcji:
a. eliminacyjnego zbiegu przepisów;
b. kumulatywnego zbiegu przepisów;
c. ciągu przestępstw;
d. systemu asperacji kary.
30. Kara pozbawienia wolności trwa:
a. najkrócej miesiąc, najdłużej 15 lat;
b. najkrócej 3 miesiące, najdłużej 25 lat;
c. najkrócej miesiąc, najdłużej 25 lat;
d. najkrócej 3 miesiące, najdłużej 15 lat.
31. Obowiązek wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w ramach kary ograniczenia wolności jest orzekany w wymiarze miesięcznym godzin:
a. od 20 do 40;
b. od 20 do 30;
c. od 10 do 20;
d. od 10 do 40.
32. Zawieszając warunkowo wykonanie kary ograniczenia wolności sąd może orzec grzywnę w wysokości nie przekraczającej :
a. 270 stawek dziennych;
b. 200 stawek dziennych;
c. 180 stawek dziennych;
d. 135 stawek dziennych.
33. Które z poniższych sformułowań jest prawdziwe ?:
a. Sąd może orzec zakaz zajmowania określonych zawodów związanych z wychowaniem dzieci na zawsze w razie skazania na karę grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej na szkodę małoletniego;
b. sąd orzeka zakaz zajmowania wszelkich stanowisk związanych z opieką nad małoletnimi na zawsze, w razie skazania na karę ograniczenia wolności za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej na szkodę małoletniego;
c. sąd może orzec zakaz wykonywania wszelkich działalności związanych z opieką nad małoletnimi na zawsze w razie skazania na karę pozbawienia wolności za przestępstwo przeciwko obyczajności na szkodę małoletniego;
d. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.
34. W zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego umieszcza się sprawcę:
a. uzależnionego od alkoholu, który w chwili czynu byl niepoczytalny, ze względu na chorobę psychiczną;
b. uzależnionego od alkoholu, który w związku z tym uzależnieniem popełnił przestępstwo, po odbyciu przez niego kary pozbawienia wolności;
c. skazanego na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo popełnione w związku z uzależnieniem od alkoholu zagrożone karą, której górna granica wynosi co najmniej 3 lata pozbawienia wolności;
d. skazanego na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo popełnione w związku z uzależnieniem od środka odurzającego, jeżeli zachodzi wysokie prawdopodobieństwo ponownego popełnienia przestępstwa związanego z tym uzależnieniem, a sprawcę skazano na karę pozbawienia wolności nie przekraczającą lat 2.
35. Warunkowe umorzenie postępowania karnego następuje na okres próby trwający:
a. od roku do 2 lat;
b. od 1 roku do 3 lat;
c. od 2 do 5 lat;
d. od 3 do 5 lat.
36. Warunkowe przedterminowe zwolnienie z wykonywania kary pozbawienia wolności przez multirecydywistę ( art. 64 § 2 k.k.) może być dokonane po odbyciu przezeń:
a. połowy kary, ale nie wcześniej niż po okresie 1 roku;
b. dwóch trzecich kary;
c. trzech czwartych kary;
d. czterech piątych kary.
37. Nadzwyczajne złagodzenie kary stosuje się:
a. obligatoryjnie wobec nieletniego;
b. obligatoryjnie wobec młodocianego;
c. obligatoryjnie wobec sprawcy zabójstwa dokonanego na żądanie i pod wpływem współczucia dla ofiary;
d. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.
38. W stosunku do sprawcy współdziałającego z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa, który ujawnił wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia, sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności na maksymalny okres próby wynoszący:
a. 2 lata;
b. 5 lat;
c. 8 łat;
d. 10 lat.
39. Umarzając warunkowo postępowanie karne sąd może wobec sprawcy orzec zakaz prowadzenia pojazdów na okres:
a. do 2 lat;
b. od roku do lat 10;
c. od 3 miesięcy do 5 lat;
d. nie można orzec tego środka karnego umarzając jednocześnie postępowanie karne.
40. W przypadku recydywy specjalnej podstawowej ( art. 64 § 1 k.k.):
a. sąd musi wymierzyć karę w wysokości powyżej górnej granicy ustawowego zagrożenia;
b. istnieje zakaz warunkowego umorzenia postępowania;
c. sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę;
7