gospodarki, krzywa dochodowości ma kształt rosnący. Krzywa dochodowości rośnie wraz ze zwiększeniem się terminów wykupu instrumentów. O kształcie krzywej dochodowości decyduje struktura zapotrzebowania na instrumenty o dłuższym lub krótszym terminie wykupu. W przypadku, gdy inwestorzy oczekują na spadek stopy procentowej, sprzedają instrumenty krótkoterminowe, żeby kupić długoterminowe. Stopa dochodowości instrumentów długoterminowych spada a rośnie ich cena. Obniżenie popytu na instrumenty krótkoterminowe powoduje spadek ich cen, a zatem wzrost stóp dochodowości przy zakupie, co wpływa na wzrost stopy procentowej instrumentów krótkoterminowych.
Na podstawie analizy krzywej dochodowości inwestor może dokonać oceny sytuacji i oczekiwań gospodarki. Jest to także istotne źródło informacji dla banku centralnego przy podejmowaniu decyzji odnośnie kierunków operacji otwartego rynku. Kształt krzywej dochodowości informuje o oczekiwaniach inflacyjnych uczestników rynku, a także ostanie koniunktury. Oczekiwany poziom inflacji jest określany przez uczestników rynku w oparciu o wiele informacji dotyczących m.in. działań rządu w zakresie: kontroli płac, cen, deficytu budżetowego, działań banku centralnego w ramach: polityki monetarnej, a także oceny stopnia otwartości gospodarki, determinującej wrażliwość na import inflacji. Terminowa stopa procentowa odzwierciedla głównie kierunek przyszłych zmian stóp procentowych, a zatem zmieniający się kształt krzywej dochodowości informuje o prawdopodobnym kierunku zmian stopy procentowej, co skwapliwie wykorzystuje bank centralny i inni uczestnicy rynku, którzy chcą wpływać na kierunek zmian, zabezpieczać się przed tymi zmianami i czerpać z tego tytułu zyski.
Analizując przetargi bonów pieniężnych możemy zauważyć, że ich liczba w ciągu miesiąca zmniejszyła się w badanym okresie (1999-2007r) z szesnastu do czterech w 2002-2003 oraz w 2007r. i pięciu w latach 2004-2006, co oznaczało, że dokonano zmiany częstotliwości emisji, która początkowo odbywała się w zależności od potrzeb a od roku 2002 jest realizowana na regularnych, cotygodniowych przetargach. Wprowadzono zasadę realizacji jednego przetargu w ciągu tygodnia, w określonym dniu, co miało pomóc w zarządzaniu płynnością systemu bankowego. W okresie 2001-2007, w wyniku przystosowania do standardów Eurosystemu widoczna była także tendencja skracania terminów zapadalności bonów pieniężnych, z okresu 28 do 7 dni. Takie działania miały wpływ na polepszenie bieżącego zarządzania płynnością i poprawę jakości prognoz płynności a także zwiększenie stabilności krótkoterminowych stóp procentowych rynku międzybankowego.
4