POWITANIE

Powitanie

Ewangelia wedtug św. Łukasza 7

Szymon był faryzeuszem. Bardzo chciał dowiedzieć się czegoś więcej o nowym Nauczycielu z Nazaretu. Postanowił zaprosić Jezusa na obiad i posłuchać, co sam powie o sobie.

Na dziedzińcu domu Szymona, gdzie nakryto do obiadu, panował przyjemny chłód. Pluskała fontanna, a przy stołach siedziało mnóstwo ludzi.

Na dziedzińcu znalazło się też sporo nieproszonych gości, którzy weszli tu z ulicy, aby posłuchać Jezusa.

Szymonowi szczególnie nie odpowiadała obecność jednej z tych osób - kobiety o bardzo złej reputacji. Na domiar złego przemknęła ona do miejsca, gdzie siedział Jezus. Przyniosła flakonik alabastrowy olejku i stanąwszy z tyłu u Jego nóg, płacząc, zaczęła je oblewać łzami i wycierać włosami. Potem całowała Jego stopy i namaszczała je wonnym olejkiem.

Szymon obserwował to wszystko z rosnącym niesmakiem. To mi właściwie wystarczy - pomyślał. Jezus nie może być prorokiem posłanym przez Boga. Gdyby nim był, wiedziałby o grzesznym życiu tej kobiety i nie pozwoliłby jej nawet zbliżyć się do siebie.

Jezus spojrzał Szymonowi prosto w oczy. Znał jego myśli.

- Szymonie - rzekł - dwóch ludzi zaciągnęło dług u bankiera. Jeden był mu winien pięćset, a drugi pięćdziesiąt talentów. Bankier darował dług