ZAGINIONA OWCA(1)

o

Opowieści o Bożej miłości

0 286

Zaginiona owca

Ewangelia wedtug św. Łukasza 15

Obecność niektórych osób w otoczeniu Jezusa oburzała faryzeuszy i uczonych w Piśmie. Nie mogli znieść obok siebie ludzi łamiących przepisy, których oni sami przestrzegali z taką surowością. Uważając ich za grzeszników, nie chcieli mieć z nimi do czynienia.

-    On podobno nawet jada z nimi! -mówił o Jezusie jakiś faryzeusz z naganą w głosie.

-    Z całą pewnością nie może przychodzić od Boga, skoro toleruje wokół siebie takich ludzi - przytaknął drugi.

-    Bóg nie chce mieć nic do czynienia z grzesznikami! - potwierdził kolejny.

Jezus wiedział, o czym mówią. Popatrzył na stojącą na uboczu grupkę faryzeuszy.

-    Wyobraźcie sobie - powiedział -że jesteście właścicielami setki owiec. Pewnego dnia podczas liczenia odkrywacie, że zabrakło jednej z nich. Co wówczas robicie? Czy kładziecie się spokojnie spać, myśląc sobie, że skoro macie dziewięćdziesiąt dziewięć owiec, to ta jedna nie ma znaczenia?

Oczywiście, że nie! Wstajecie, i bez względu na zmęczenie wyruszacie na poszukiwanie zaginionej owcy. Zaglądacie w każdą rozpadlinę i pod każdy krzak.

W końcu słyszycie ciche beczenie owieczki! Zmęczenie pryska, zakładacie na ramiona i z radością w sercu wracacie do domu.

I oczywiście, spraszacie pasterzy i sąsiadów na nieplanowane przyjęcie, aby podzielić się z nimi radością z powodu odzyskania zguby.

Tak właśnie Bóg traktuje każdego człowieka. W niebie więcej jest radości z powodu jednego grzesznika, który powrócił ze złej drogi, niż z powodu dziewięćdziesięciu dziewięciu dobrych ludzi, którzy nie potrzebują nawrócenia.

ml

326