Na tym rysunku przedstawiono krzywe Wóhlera ogólnie mówiąc krzywe obciążalności faktycznej rzeczywistych zębów otrzymanych na podstawie badań ruchowych (laboratoryjnych bądź eksploatacyjnych) dla odpowiedniego prawdopodobieństwa uszkodzenia powierzchni zębów.
Liczba cykli zmian obciążenia zębów NK w całym przewidywanym (zakładanym) okresie eksploatacji przekładni lub ekwiwalentna liczba cykli iVHE jest najczęściej różna od bazowej liczby cykli jVh lim dla danego gatunku materiału koła i obróbki cieplnej i ma to wpływ na obliczeniową wartość dopuszczalnych naprężeń stykowych cHP.
Ogólnie współczynnik trwałości (liczby cykli) można zapisać
N
(3.4)
K
gdzie: NK 60 • n • r„ [cykli] - liczba cykli zmian obciążenia,
qH - wykładnik nachylenia krzywej Wóhlera; wg badań krajowych stali, qu = 9-10, wg doświadczeń radzieckich, qH = 6-7, wg ISO, qu =12, z tablic lub z pełnych krzywych Wóhlera (rys. 3.2). Dla większości stali przy różnych obróbkach zawiera się w granicach 6 < qH < 12, dla niektórych przypadków przyjmuje wartości qH = 4-6 dla kół ulepszanych cieplnie, dla kół nawęglanych i hartowanych 9 < qu < 12. Jeżeli NK > NH |jm, to qH = 20 niezależnie od rodzaju obróbki cieplnej.
Można go też obliczyć wg wzoru
log
7
log
V
(3.5)
>
^HlimS uHlim y
gdzie: NH = 5 • 107 cykli - podstawa próby zmęczeniowej dla naprężeń stykowych; A^hs = 104 — 105 cykli - zakres małej liczby cykli, rys. 3.4,
cth |im s - statyczna wytrzymałość stykowa standardowego koła wyznaczona w próbie zmęczeniowej na naciski stykowe (określa się ją w badaniach przy liczbie cykli N- 104- 105 cykli).
Jeżeli nie dysponujemy takimi wykresami dla danej stali, to można przyjąć 0HlimS = aHPmax
gdzie: aHP max - dopuszczalne naprężenia stykowe nie wywołujące odkształceń trwałych ani kruchych pęknięć warstwy wierzchniej zębów; <JHP max = 2,8 Re dla zębów hartowanych z niskim odpuszczaniem (fodp = 180-250°Ć) lub <jhp max = 2,6 aH lim; aHp max = 44 • FHhrc - dla zębów nawęglanych i hartowanych.
32