przepis20029

piegus©

zarażenie wtórne. Wystąpienie ponownego zarażenia jest hamowane za pomocą odpowiedzi immunologicznej skierowanej przeciwko stadium inwazyjnemu pasożyta mimo, że odpowiedź immunologiczna na pasożytujące już postacie dorosłe pozostaje osłabiona, co pozwala tym postaciom przeżyć przez wiele lat w organizmie żywiciela. Proces ten związany jest odmiennością antygenową w postaci larwalnych, w postaci dorosłej pasożyta; występuje w przewlekłych robaczycach powodując samoimmunizację. Swoista odpowiedź immunologiczna w zakażeniach grzybami ma znaczenie diagnostyczne oraz wspomagające fagocytozę, głównie poprzez hamowanie przylegania komórek grzyba do błony śluzowej. Przeciwciała powstają w odpowiedzi na antygeny grzybów, np. antygenami Candida albicans są mannan, białka szoku termicznego HSP, enolaza i fosfolipomannan (PLM). Występują w komórkach drożdżopodobnych i pseudostrzępkach. U Cryptoccocus neoformans dominującym jest glukuronoksylomannan (GXM). Aspergillus ma szereg antygenów: galaktomannan (GM), poligalaktozamina i rybotoksyna. Wreszcie dermatofity: galaktomannan (GM) i fosforylocholina.

pasożyt/grzyb

1.    Obrona przed układem immunologicznym

2.    Przystosowania morfologiczne

3.    Przystosowania fizjologiczne

Obrona przed układem immunologicznym żywiciela

•    „ukrywanie się" - antygeny pasożytów wewnątrzkomórkowych nie pojawiają się na błonie komórkowej, są niedostępne dla układu immunologicznego. Niektóre pasożyty, np. Ascaris i pasożyty jelitowe

•    „przebieranie się" - otaczanie płaszczem złożonym z cząsteczek gospodarza maskującym własne antygeny pasożyta, np. Schistosoma-, mechanizm polega na włączeniu glikolipidów antygenów grupowych krwi cząsteczek MHC klasy I i II oraz niektórym rozpuszczalnych białek, np. fibronektyny lub licznych immunoglobulin żywiciela do wytworzonego płaszcza; płaszcz proteinowy np. sporozoitów Plasmodium pobudza wytwarzanie przeciwciał, które nie reagują z postaciami rozwojowymi zarodźca

•    „mimikra antygenowa" - niekiedy produkowane są antygeny podobne do występujących u żywiciela, np. Ascaris, Trichinella czy Schistosoma wytwarzają cząsteczki podobne do a-2-makroglobuliny człowieka

Istotne

1.

2.

3.

4.

znaczenie ma hamowanie odpowiedzi immunologicznej, które zachodzi kilkoma drogami:, produkcja czynnika hamującego proliferację limfocytów i degranulację komórek tuczneL np. Schistosoma i Ascaris    (J

uwalnianie czynnika limfcytotoksycznego przez larwy Trichinella, co powoduje niszczenie limfocytów, a tym samym immunosupresję

produkcja białek broniących przed cytotoksycznym działaniem cytokin

zagłuszanie układu immunologicznego przez składniki o charakterze mitogenu dla

limfocytów T i B wytwarzane przez Plasmodium powodujące, że limfocyty zostają

zaangażowane w reakcje immunologiczne przeciwko antygenom niezwiązanym z

odpornością, co utrudnia lub uniemożliwia skuteczną odpowiedź swoistą

5.

wytwarzanie enzymów rozkładających immunoglobuliny lub uszkadzających komórki

immunokompetentne, np. Entamoeba, Leishmania, Trypanosoma, Fasciola, Ancylostoma i

Necator

inaktywacja przeciwciał np. Trypanosoma albo unieczynnianie składników dopełniacza    __

dokonywane poprzez: trawienie enzymami, syntezę czynnika podobnego do czynnika^-* O Hi \ przyspieszającego rozkład (Trypanosoma, Schistosoma) czy poprzez produkcję białek wiążących składniki dopełniacza

? Ux5fYvodiiuin

7.    „zasłona dymna" - rozpuszczalne antygeny pasożytów np. zarodźców uwalniane w dużych ilościach mogą uszkadzać odporność żywiciela wiążąc krążące przeciwciała i w ten sposób wytwarzają zasłonę, która chroni powierzchnię pasożyta przed działaniem przeciwciał gospodarza

8.    zmienność antygenowa, np. glikoproteina świdrowców Trypanosoma będąca antygenem powierzchniowym podlega ciągłej i nieustannej zmienności, także potomstwo jednej komórki może zawierać kilkaset odmiennych wariantów tego antygenu; Entamoeba, Plasmodium, SchistosotfJa i Trypanosoma zmieniają własną antygenowość poprzez wymianę składników błony powierzchniowej również w obronie przed fagocytozą

9.    szybki metabolizm w błonie komórkowej lub złuszczanie jej powierzchni, tj. przyłączanie się swoistego przeciwciała do antygenów powierzchniowych np. Entamoeba, co powoduje jego uwolnienie do otoczenia i uniemożliwia rozpad komórki zależny od dopełniacza

10.    zdolność do przetrwania wewątrz komórek żernych

11.    produkowanie polisacharydowych otoczek hamujących fagocytozę -> mechanizm obrony przed komórkami żernymi, np. Cryptococcus

12.    neutralizacja wolnych rodników i nadtlenków przez enzymy antyoksydacyjne oraz neutralizacja przeciwciał przez enzymy lityczne; organizm żywiciela generuje wolne rodniki i nadtlenki poprzez limfocyty, eozynofile i neutrofile, których zadaniem jest zniszczenie pasożyta; każdy pasożyt posiada co najmniej jeden z enzymów antyoksydacyjnych takich jak dysmutaza ponadtlenkowa, katalaza czy peroksydaza; wiele gatunków pasożytów, zwłaszcza pierwotniaki i grzyby zaopatrzone są w zestaw enzymów litycznych odgrywające rolę w unieczynnianiu reakcji immunologicznych żywiciela poprzez uszkadzanie komórek immunokompetentnych, a także uszkadzanie przeciwciał, np. enzymy proteolityczne (grzyby i rzęsistek pochwowy, pełzak czerwonki, Trypanosoma i Leishmania)E>o^.

Page 36 of 52