gRr mlikn
> (matryca = rbind(c(l,2,3), c(4,5,3)))
[,1] [,2] C.3]
CU 1 2 3
[2,] 4 5 3
> layout(matryca, vidths=c(2,2,l), heights=c(2,2))
Polecenie to opisuje 5 obszarów, cztery mają identyczne r«».r^iaryi piąty (o indeksie 3 w powyższym przykładzie) jest węższy i wyższy niż posogtałe, powstał przez sklejenie dwóch sąsiadujących pionowo pól.
Poniżej przedstawiona jest lista argumentów większości funkcji graficznych, które nie zostały wymienione powyżej. Parametry te pozwalają ną kontrolę właściwości poszczególnych elementów wykresu. Korzystając z funkcji par() można ustawić domyślną wartość danego argumentu.
Parametry zaznaczone gwiazdką mogą być ustawiane wytknie p0przez funkcję parO (zazwyczaj takie parametry opisują zachowanie cate^0 0kna graficznego). Pozostałe parametry mogą być ustawiane zarówno przez funkcję par() jak i w poszczególnych funkcjach graficznych (dotyczą one najczęściej eiementów wykresu). Przykłady działania wybranych argumentów przedstawiamy na rysunkach 4.38-4.37.
Tabela 4.3: Parametry graficzne kontrolowane funkcją par()
adj |
Parametr określający sposób wyrównywania tekstu (t)p etykiet osi). Przyjmować może wartości z przedziału [0,1], gdzie 0 ozllacza wyrównanie do lewej strony (do dołu), a 1 do prawej strony (do góry), Wartość 0.5 odpowiada wypośrodkowaniu. Przykładowe efekty dla modyfikacji tego parametru można zobaczyć na rysunku 4.40. ................ |
ann |
Wartość logiczna określająca, czy mają być wyP^yVane etykiety osi. Domyślana wartość TRUE oznacza, że etykiety <^i maja być rysowane. |
ask* |
Ten parametr ustawić można funkcją par O. Ustawienje wnrtości tego parametru na TRUE powoduje, że przed zmianą obta>u w 0knie graficznym użytkownik jest proszony o potwierdzenie zmiany (kliknięcie myszką lub naciśnięcie klawisza ENTER). Wygodnie jest go użyć chcemy zaprezentować kilka wykresów w sekwencji. |
bg |
Ten parametr określa kolor tła dla wykresu. |
bty |
Domyślnie wokół wykresu rysowane jest pudełko (iamka). Ten parametr pozwala określić jakie fragmenty tej ramki mają być narysowane. Możliwe wartości to: "o“ (domyślne, rysowane są wszystkie cs.tery ścianki pudelka), "1" (rysowana jest dolna i lewa ścianka), "7 (rysowym jest górna i prawa ścianka), “c” (rysowane są wszystkie ścianki poza fjrawą)t "u” (rysowane są wszystkie ścianki poza górną), "] " (rysowane są Wszystkie ścianki poza lewą) "n“ (nie są rysowane żadne ścianki). |
m
c«x |
Parametr hIuiII illn rimtnlnru telmlu luli nyinlioll grali omy di. Zmlnulająo ten parametr powodujemy, te lynowuuy lelml orał obiekty ną proporcjonalnie większe luli iiiiiIiiJh/"' Domyślna wartość to 1, co oznacza, żc wielkości symboli nie są przoskalowywatw. Prayklndowo efekty dla modyfikacji lego parametru możim zobaczyć na rysunku 4..'IH. |
cex.axis |
Znaczenie juk parametr c«x, ale dotyczy elementów owi (etykiet oni). |
cex.iab |
Znaczenie jak parametr cex, ale dotyczy etykiet osi. |
cex.main |
Znaczenie jak parametr cex, ale dotyczy tytułu wykresu. |
cex.sub |
Znaczenie jak parametr cex, ale dotyczy podtytułu wykresu. |
col |
Domyślny kolor rysowania linii i wypełnień. Niektóre funkcje dopuszczają podanie wektora kolorów. W tym przypadku kolejne kolory są wykorzystywane do rysowania kolejnych elementów wykresu. |
col.axis |
Parametr określający kolor osi. |
col.lab |
Parametr określający kolor etykiet osi. |
col.main |
Parametr określający kolor tytułu. |
col.sub |
Parametr określający kolor podtytułu. |
family Tg |
TyP czcionki wykorzystywanej do rysowania tekstu. Dostępne wartości to "serif", "sans". "mono" i "symbol". Przykładowe efekty dla modyfikacji tego parametru można zobaczyć na rysunku 4.40. Można również używać innych czcionek (wszystkich dostępnych w systemie operacyjnym), trzeba je jednak wcześniej załadować używając funkcji windowsFont (grDevlcoa), Kolor „pierwszoplanowy”, używany jako domyślny kolor symboli, pudelek, linii itp. |
fig* |
Wektor postaci c(xl, x2, yl, y2) określający układ współrzędnych okienka graficznego, w którym będą rysowane obiekty. Po ustawieniu togo argumentu należy kolejny wykres uruchomić z parametrem n«w-T lub wykonać funkcję plot.newO (ponieważ zmieni się układ współrzędnych na rysunku ale nie będą wprowadzone zmiany na osiach). Ten parametr można też wykorzystać, np. aby narysować dwa wykresy o różnych słodach na osi y na jednym rysunku. |
fin* |
Dwuelementowy wektor określający szerokość i wysokość rysunku w calach. Jeżeli te wartości będą za duże, aby narysować rysunek o zadanych rozmiarach to sygnalizowany będzie błąd. |
font |
Liczba określająca parametry tekstu. Wartość 1-odpowiada zwykłemu lek stowi, 2-pogrubionemu, 3-kursywie, 4-pogrubionej kursywie. Dla niektórych czcionek dozwolona jest również wartość 5. |
font.axis |
Znaczenie jak parametr font, ale dotyczy napisów na osi. |
font.lab |
Znaczenie jak parametr font, ale dotyczy etykiet osi. |
font.main |
Znaczenie jak parametr font, ale dotyczy tytułu wykresu. |
font.sub |
Znaczenie jak parametr font, ale dotyczy podtytułu wykresu. |
lab |
Wektor opisujący domyślne ustawienia osi. Ten parametr powinien być postaci c(x, y, dl), gdzie x i y to oczekiwana liczba podziałów na osiach x i y, a dl określa długość nazwy etykiety. Domyślne wartości to c (5, 6, 7). |
las |
Parametr określający kierunek tekstu na osiach. Wartość 0 oznacza, że tekst ma być równolegle do osi, 1 - tekst ma być zawsze poziomo, 2 - tekst rria być zawsze prostopadle do osi, 3 - zawsze pionowo. |
lend |
Rodzaj końca linii. Wartość 0 oznacza zaokrąglony koniec, 1 i 2 prostokątny koniec. Przykładowe efekty dla modyfikacji tego parametru można zobaczyć na rysunku 4.40. |
lheight* |
Parametr określa wysokość linii tekstu, domyślnie ma wartość 1. |