psych dom1

Rysunek stosuje się do zdiagnozowania dojrzałości intelektualnej od roku 1926 szczególnie u dzieci, wtedy w ocenie postępuje się zgodnie z tym co jest charakterystyczne dla danego etapu rozwojowego. W oparciu o pierwsze testy postaci Dole a Harris opracował trzy podstawowe stadia rozwoju dziecka, później powstały opracowania opisów cech prac plastycznych dla następnych etapów rozwoju dzieci. Określa się je nazwami charakterystycznymi dla działalności naturalnej w danym wieku.

I    okres - baza roty występuje między 2 -4 rokiem życia i przebiega od rysowania przypadkowych zygzaków do lekko kontrolowanych kresek.

II    - stadium przedschematyczne od 4 -7 roku życia dziecko chętnie opowiada o najbliższym otoczeniu i próbuje je przedstawić na dużym papierze

III    - stadium schematu od 7 - 9 roku w czasie tym dziecko swobodnie wypowiada się plastycznie, jego działanie jest już twórczością wypracowuje własne symbole i schemat

IV    - okres to stadium wczesnego realizmu przypada na wiek między 10 - 12 rokiem życia, wtedy wzrastająca świadomość i wiedza o otoczeniu wyraża się w skupieniu na proporcjach, głębi, szczegółach ale i krytyce własnego świata.

V    - stadium to rozumowanie , dbałość w pracach plastycznych o drobne szczegóły ale i chętnie stosowana karykatura u wielu młodych ludzi stadium to kończy rozwój artystyczny u innych rozwija się dalej w postaci świadomego dążenia do rozwoju uzdolnień, przejawia się naśladowaniem stylów i ogólną aktywnością artystyczną to stadium świadomości artystycznej.