radio2

obrębie odcinka szyjnego kręgosłupa.

Psy predysponowane - psy ras dużych i olbrzymich np.; doberman, dog niemiecki, bernardyn, róttweiler, owczarek niemiecki, bokser, seter irlandzki, rodezjan. Najczęściej w wieku tuż po urodzeniu do 9 lat (dobermany w wieku 3-9 lat). Lokalizacja zmian: C5/6/7- psy młode, C2/3- psy dorosłe. Objawy kliniczne: bolesność szyi zwłaszcza przy opuszczaniu głowy, brak koordynacji (porażenie lub niedowład) kończyn przednich, porażenie lub niedowład wszystkich kończyn, porażenie spastyczne kończyn miednicznych.

Diagnostykę rentgenologiczną przeprowadza się wykonując radiografię dynamiczną według zasad opisanych przy omawianiu niestabilności szczytowo obrotowej. Widoczne może być klinowate zwężenie szpar międzykręgowych jako rezultat niestabilności kręgów szyjnych oraz załamanie dna kanału kręgowego spowodowane przez niestabilne kręgi. Z syndromem tym związane są inne jednostki chorobowe powodujące w/w objawy. Czasami już na zdjęciu z wyprostowaną szyją można stwierdzić zwapniałe jądra miażdżyste, lub krążki międzykręgowe, spondylosis deformans, zwapnienie więzadła grzbietowego kręgosłupa, osteofity (powstające w trakcie proc zapalnego) skierowane w stronę kanału kręgowego. Wymienione procesy chorobowe współtworzą obraz stanu chorobowego - syndromu Wobblera. Po stwierdzeniu opisanych zmian odstępuje się od wykonania zdjęcia w projekcji bocznej z podpięta szyją.

CAI DA EQUINA SYNDROM - SYNDROM KOŃSKIEGO OGONA (NIESTABILNOŚĆ

LĘDŹWIOWA)

Występuje głównie u psów ras średnich i dużych, np. u owczarków niemieckich, bokserów, selerów, rottweilerów, choć niestabilność lędźwiowo - krzyżową stwierdza się również u psów ras małych, rzadko u kotów.

Związana jest ze wszystkimi zmianami powodującymi zwężenie kanału kręgowego L7/S1:

►wadv wrodzone: zaburzenia rozwojowe kręgu L7, kości krzyżowej i połączeń stawowych tej okolicy (sakralizacja, lumhalizacja)

►    zaburzenia rozwojowe: niestabilność między kręgowa, osteochondroza oddzielająca (występuje u

dużych ras psów - owczarek niem.)

►    wady nabyte: dyskopatie i przepukliny jądra miażdżystego najczęśej typ 2, discospondylitis.

spondylosis deformans, zgrubienie i zwapnienie struktur łącznotkankowych (więzadlo żółte i krótkie grzbietowe), zmiany pourazowe (złamania, zwichnięcia)

Objawy kliniczne: przeczulica skóry w obszarze L-S, bóle przy wstawaniu, skakaniu, wchodzeniu po schodach, niedowłady, niezborności, porażenie ogona, zaburzenia w oddawaniu moczu i kału (nietrzymanie lub zatrzymanie moczu i kału)

Badanie radiologiczne: stosuje się radiografię dynamiczną. Przed badaniem stosuje się sedację farmakologiczną. Wskazania do niej są takie same jak w przypadku radiografii dynamicznej wykonywanej przy wspomnianych wcześniej schorzeniach kręgosłupa. Badanie to obejmujey wykonanie 3 zdjęć w ułożeniu bocznym, celowanych na szparę międzykręgową L7/S1.

•W pierwszej projekcji kończyny miedniczne ustawione są w pozycji neutralnej •W drugiej projekcji kończyny wyciągnięte doczaszkowo

W pierwszej projekcji w przypadku niestabilności międzykręgowej stwierdza się klinowate rozszerzenie szpary międzykręgowej w połączeniu lędźwiowo krzyżowym. Widoczne jest również dobizuszne (rzadziej dogrzbietowe) przemieszczenie przedniej krawędzi trzonu SI względem tylnej krawędzi L7 prowadzące do ucisku końskiego ogona. Stwierdzenie: osteochondrozy. zwapnienia więzadta krótkiego brzusznego (żółtego) lub krótkiego grzbietowego, spondylozy. dyskopatii, przepukliny jądra miażdżystego, discospondyiitis. zmian pourazowych, stanowi przeciwwskazanie do kontynuowana radiografii dynamicznej.

W drogiej projekcji - przemieszczenie przedniej krawędzi kości krzyżowej w kierunku dogrzbietowym względem tylnej krawędzi L7,

W celu zobrazowania ucisku niestabilnych kręgów na koński ogon wykonuje się epidutografię. polegającą na nadoponowym podaniu środka kontrastowego z nakłucia lędźwiowego miedzy 15 a 16 Na rcntgenogramic wykonanym po wprowadzeniu środka cieniującego obserwuje ae zwężenie kanału kręgowego i ucisk na opony rdzenia kręgowego wywierany przez niestabilne kręgi.

ZŁAMANIA I ZWICHNIĘCIA KRĘGOSŁUPA Diagnostyka tych uszkodzeń opiera się na wykonaniu zdjęcia celowanego na odpowiedni odcinek kręgosłupa. Pierwsze badanie pacjenta należy wykonać w pozycji ulgowej, po to. aby układając zwierzę nie spowodować pogłębienia urazu. Zmiany pourazowe mogą wystąpić w kilku miejscach kręgosłupa. Dlatego wykrycie jednej nie powinno decydować o zakończeniu badania. Interpretacja obrazu Ra bazująca na zachowaniu ciągłości kanału kręgowego i zakićdaiaća dopuszczalność 30% zwężenia iesn światła, ma tylko orientacyjne znaczenie. Przeprowadzenie pełnego badania klinicznego i radiologicznego pozwala na -wstępne rokowanie, co do zdrowia i Życia pacjenta.

ODRUCHY RDZENIOWE - Lokalizacja urazu

►    spastyczność - uraz przed C5

►    Brak odruchu zginania kończyny przedniej (n-strzałkowy, promieniowy, przyśrodkowy i łokciowy t-C5-Th2

►Objaw Shiff-Sheringłona (nadmierny wyprost kończyn piersiowych ze zmiennym napięciem kończyn raiednicznych) - Th2 - L3, ale sprawdź też ode szyjny!

►    Porażenie n. udowego (odruch tzepkowy) - L4 -L6

►    Porażenie n. kulszowego (odruch cofania i zginania kończyny) - L6 - S2

►    Brak odruchu odbytowego - ode. krzyżowy