skanuj0059

Ryc. 177. Metodo segmentarna. i\udźwiękowianie odcinka szyjnego kręgosłupa.

Jeśli zmiany chorobowe dotyczą kończyny górnej, należy nadźwiękawiać odcinek kręgosłupa od C4 do Thl po stronie prawej dla kończyny górnej prawej i po stronic lewej dla kończyny górnej lewej (Ryc. 177).

Kw ITR. Metoda segmentarna. ^udźwiękowianie oth inka lędźwiowego kręgosłupa.

Jeśli /.miany chorobowe dotyczą kończyny dolnej, należy nadźwiękawiać odcinek kręgosłupa od Tli 11 do dolnej krawędzi kości krzyżowej po stronie prawej dla kończyny dolnej prawej i po stronic lewej dla kończyny dolnej lewej (Ryc. 17.N). Zalecana dawka 0,1 0.2 VV/cm^J.

Szczegółowa metodyka nadźwiękawiania segmentamego w odniesieniu do wybranej okolicy ciała, zostanie omówiona w rozdziale dotyczącym metodyki zabiegowej.

Metoda schematów neurotcrapcutycznych.

Działanie terapeutyczne schematów neurotcrapcutycznych wiąże się ze zmianami ogólnymi, powstającymi w tkankach podczas zabiegu.

Odogonowy schemat neuroterapeutyczny.

Leczenie rozpoczyna się od dolnego brzegu kości krzyżowej, następnie zewnętrzny brzeg stawu biodrowo-krzyżowego, tuż poniżej grzebienia miednicy (od stawu biodrowo-krzyżowego do okolicy bocznej). Ewentualnie (lecz nie zawsze) grzbietowa strona pasma biodrowo-piszczelowego (w 1/3 bliższej części), jak też grzbietowa okolica krętarza. Przykręgosłupowo od grzebienia biodrowego aż do wysokości wyrostka kolczystego VIII kręgu piersiowego (nadźwiękawianic przy kręgosłupowe powinno trwać przynajmniej połowę łącznego czasu zabiegu).

W niektórych przypadkach zabieg może obejmować także zewnętrzny brzeg mięśnia najszerszego grzbietu aż do dolnego brzegu klatki piersiowej. Zalecana dawka 0,1 -0,2 W/cnr.

Odglowowy schemat neuroterapeutyczny

Leczenie rozpoczyna się od kości krzyżowej lub od wyrostka kolczystego VIII kręgu piersiowego i kontynuowane jest do wysokości III kręgu szyjnego. Następnie nadźwiękawiane są mięśnie karku, w wyniku czego zostaje przestrojony zwój gwiaździsty. Zabiegiem może także zostać objęta boczna część mięśnia najszerszego grzbietu. Zalecana dawka 0,1 -0,2 W/cm².

ZASADY DOBORU PARAMETRÓW DO ZABIEGU I. Moc.

Miarą jednostkową mocy ultradźwięków jest W/cnr powierzchni głowicy zabiegowej. Wyróżnia się następujące dawki:

Dawka słaba - od 0.05 do 0,4 W/cm² Dawka średnia - od 0,5 do 0,7 W/cm² Dawka słaba - od 0,8 do 1,2 W/cnr

Jako granicę dawki terapeutycznej przyjęto 2 W/cnr.

Wybierając dawkę terapeutyczną należy pamiętać o prawic Arndta- Szulca, które mówi o tym. że słabe dawki pobudzają, silne hamują, duże niszczą.

189