Operophtera brumata
Systematyka:
Rząd motyle (Lepidoptera) Rodzina miemikowcowate (Geometridae) Występowanie i rośliny żywicielskie:
Gatunek pospolity w Europie, związany z szeroka gamą roślin drzewiastych i krzewów. Wśród gatunków owocowych zasiedla najczęściej jabłonie, czereśnie i grusze. Gatunek o sporym znaczeniu w leśnictwie i nasadzeniach parkowych.
Samce i samice znacząco różnią się wyglądem. Samice mają długie odnóża i bardzo silnie zredukowane skrzydła, w związku z czum nie potrafią latać. Skrzydła samców są normalnie zbudowane, o rozpiętości do 1,5 cm. Jaja składane są pojedynczo. Gąsienice zielonkawe, z białymi paskami wzdłuż ciała, dorastają do 2,5 cm długości. Gąsienice mają po 3 pary odnóży tułowiowych i 2 odwłokowych. Poruszają się jakby odmierzały pokonywany dystans.
Gąsienice wyjadają w liściach mniej lub bardziej okrągłe otwory. Uszkadzają też kwiaty i zawiązki owoców wygryzając w nich głębokie korytarze.
Zimują jaja w załamaniach kory w górnej części korony drzew. Gąsienice wylęgają się w IV, a ich rozwój i żerowanie trwa aż do połowy VI. Następnie przedostają się do ziemi, gdzie pozostają aż do października. Przepoczwarczają się w okresie pierwszych przymrozków i w krótkim czasie wydostają się motyle. Samice wchodzą po pniu ku górnym częściom korony, gdzie po kopulacji składają jaja. Płodność samicy to około 350 jaj, ich składanie ma miejsce nawet w temperaturze -9 °C. Lot motyli trwa aż do XII.
- Liczne występowanie szkodnika obserwuje się w sadach zlokalizowanych w pobliżu lasów, które są jego naturalnym rezerwuarem.
- Próg szkodliwości to 5-8 gąsienic na 100 rozet kwiatowo-liściowych.
- Wrogowie naturalni szkodnika to chrząszcze kusakowate z rodzaju Philontus sp., które atakują gąsienice w glebie. Bardzo duże znaczenie mają pasożytnicze błonkówki.
- Zwalczanie podejmuje się poprzez zakładanie na pniach drzew opasek lepowych ukierunkowanych na wychwytywanie wędrujących po pniach samic.
- Zabiegi chemiczne przeprowadza się wiosną w okresie zielonego pąka kwiatowego jabłoni, wykorzystując preparatu bakteryjne, kontaktowe lub zawierające inhibitory syntezy chityny.