Rzuty mongea077

3. RZUTY MONGE’A- ODWZOROWANIA

Zapisanie cechy odwzorowywanego punktu obok jego rzutu nie jest jedynym sposobem rejestracji odległości oryginału od rzutni tt. Odległość tę można zapisać także graficznie - w postaci odcinka prostej o długości równej rejestrowanej odległości. Odcinek ten trzeba wówczas odwzorować na drugiej rzutni, usytuowanej prostopadle do pierwszej.

Sposób ten wykorzystał pod koniec XVIII w. Gaspard MONGE¹, tworząc oryginalną metodę płaskiego odwzorowania obiektów trójwymiarowych. Metoda okazała się na tyle uniwersalna, że po niewielkich modyfikacjach jest wykorzystywana do dziś, jako podstawowa metoda odwzorowań inżynierskich. Aktualnie nosi nazwę metody rzutów Monge’a.

3.1. Zasady ogólne metody Monge’a, odwzorowanie punktu

Na rys. 17 zilustrowano aparat rzutowy metody. Rzutnia pozioma jest tą samą rzutnią, która występowała na rys. 16 jako tt; tutaj została opisana jako

Rys. 17

7Ti. Nadal nazywa się ją rzutnią poziomą dla odróżnienia od nowo wprowadzonej - prostopadle do 7n - drugiej rzutni, którą nazywa się rzutnią pionową i oznacza jako 712.

Płaszczyzny obydwu rzutni przecinają się w krawędzi, którą nazywa się osią x.

Rzut prostokątny punktu A na rzutnię m opisuje się jako A', a jego rzut na m jako A" (czyta się „a bis"). Wysokość w punktu A, którą w rzucie cechowanym zapisywano na rzutni 7T (rys. 16) w postaci cechy, tutaj ujawnia się na rzutni 712 w postaci odcinka prostej (w na rys. 17), zawartego pomiędzy A" i osią x.

Odległość oryginału punktu od jti nadal nazywa się jego wysokością, natomiast odległość oryginału od 7T2 jest jego głębokością (odcinek g na rys. 17).

1

Gaspard Monge (1746 - 1818), francuski uczony, wojskowy, pedagog i organizator francuskiego przemysłu obronnego.