s5(4)

czfic u xa»tósowama

jłojtysżccbncj pracy dzieci, eto* może ograniczać zakres jej eliminacji i tempo tego proce-!u.

[■Utdtk w biednych kratach pracuig    auV dluiei

nii ludzie w krajach bogocyt- h

W większośćbogatych krajów Indzie pracują około 55 godzin w tygodniu, efjoć >v krajach A.*)i Wschodniej tydzień pracy jest znacznie dłuższy (w Japonii - 42 godziny, w Korei - 44. w Singapurze - -»(-Ludzie w tych państwach pracują połowę albo nawet innie; tego .0 pracowali ich pr.»- czyprapradziadkowic (70-80 godzin tygodniowo!

W krajach dziś biednych hid/ie nie pracuj tak dług.....

opórówhy walnym stopniu dochodu w krajach dziś bogatych grywały w XVJlliXlX wieku, ale znacznie dłużej niz ich współcześni odpowiednie) w bogatych krajach Niektórzy/ nuh przeciętnie nawet do >s godzin tygodniowo.-Tak jest w Egipcie (ęę-su godzin: i w Peru ($$-.54 godzin) Przeciętny czas pracy jest < tu.-45-50 godzin - w takich krajach, iak (vv porządku alfabetycznym’ Bangladesz, Kostaryka, Kolumbia, Indie, Malezja, Meksyk, ż.ii.ig-.-.-.i: Sri Lanka, Tajlandia i T\ircja.

Liczby te nie doszacow ują czasu, który zajm-ic • 1 -, różnieniu ód rtcćzyWisfcgo bycia „w pracy") W krajach, gdzie kiep sko działa transport publiczny, a zamieszkane obszary są rozlane na dużym obszarze, długie godziny spędzane przez ludzi dojeżdżają-cych do pracy i 2 powrotem mogą poważnie obniżać ich dobrostan. W RPA, jeśli jesteś biednym czarnym pracownikiem mieszkający m w jednej z odległych ód centrów czarnych miejscowości, czasem na -.zwykłych dojazdach do pracy w nadal w większośc i białych miastach SÓędżisz ®>ó godzin dziennic. Z drugiej strony coraz częstsze wykorzystanie internetu w biznesie zmusza wielu białych kołnierzyków do pracy po tradycyjnych godzinach.

Wiele jest rtódel informacji oa;wpeacy,koreysom jednak t dm>\h ILO, U> >4mmsm.Wprzypadkuboftatych krajo-.v, gdy dar.t tt.es są nledoatępnc, jfpwngujęidę danymiOEGD.

*07 OZ I At 10 ZNAM KILKU lVOU. KTÓS/.Y rMCUią

r^>........ • • .sosupracy

Pi /,yg!.-}il.i;.jc Się danym dotyczącym czasu pracy, musimy pamięjąć,,

.-. ..i s śicdmc W wiciu krajach niektórzy ludzie pracują rud-

tmcinic długo {według 11-0 :o powyżej 48 godzin tygodniowo), to i.;.tciKjalnc ryzyko dla ich zdrowia. Inni pracują w waran-h niepełnego zatrudnienia ze względu na wymuszony skrócony • / is pr.u> : znaczy pracują sv niepełnym wymiarze godzin. cho<!

v.oleiibv pracować więcej - na pnykład wiclułudzf pd wybucliugla-. ; _Ł o kr vz;,.-.u finansowego w ioofi rokit) W krajach'rozwijających się wicie osołi dotyka ukryte bezrobocie rozmniane jako ęytuaeja, które? o-om pracę:nieznacznie przekładającą się-na produkcję • :4 / mą mc wspólnego, a jej główną funkcją jest lodu Przykłady to hfdzH na wsi pracujący Wprze-y.v : oi.ustwie rodzinnym lub biedni w szarej strefie • .1: e;st t osva nych małych, często jednoosobowych btzne-'ół>:< zajęcia, by móc żebrać, me sprawiając WTa-ze zebszą (więcej o nich później}. Mówi śę.źe nie mogąrsoblę -z ^{1 2}\ c.Uc im brak. pracy.

Udział siły roboczej z nadmiernym czasem pracyjest najwyższy ■ • M procent); Korci ($0 procent), nieco mniejszy w Taj-•u.:e 1 Ktiopii (powyżej 40 procent). Najniższy jest on -cni . Mołdawii (5 procent). Norwegii (5 procent) l Ho-

i-indu .'7 procent).

1

:. a 1 sc.r pracują. Płatne urlopy

i roczny czas pracy

: > u.c dotyczące godzin pracy w tygodniu nie mówią uam jeszcze wszystkiego. W niektórych krajach pracuje się każdego tygodnia

2

; w innych obowiązują kilkutygodniowe płatne urlopy. We Kran-1 w Niemczech mają one wymiar aż pięciu tygodni roboczych (as dni roboczych) rocznie. Dlatego aby uzyskać pełny obraz czasu pracy w rożnych krajach, musimy przyjrzeć się danym na temat liczby godzin pracy rocznic.