s7 2

ctgcsr, - 5,178. Z wartości cotangensów ustalono wielkości kątówctj - 9°30' 02 - 10°70:

2.    Przez otwór    prowadzimy płaszczyznę pozioma ur .

3.    Z miejsca przebicia otworem W-. płaszczyzny tfr (punkt I) odkładamy kąty <Xj i a₂®

4.    Do płaszczyzny 3T prowadzimy w dowolnej odległości równoległą płaszczyznę 0t .

5- Z przecięcia ramion kątów cłj i ctg.ze śladem płaszczyzny ST otrzy-mujemy punkty X i Y» które rzutujemy aa płaszczyznę 5T , uzyskując punkty X* i Y*.

6.    Odległości x'Y i Y*I są modułami    i p₂*

7.    Moduł jh^ odkładamy od otworu W_T na łączącej z    uzyskując

punkt A. Analogicznie odkładając    uzyskuje się punkt B.

8.    Prosta przechodząca przez punkty A i B wyznacza nam linię rozciągłości. Prosta przechodząca przez otwór Wj prostopadła do prostej AB jest linią upadu. Przecięcie obu linii wyznacza punkt C*

9.    Odcinek W_T - C jest modułem p_a , który odkładamy na płaszczyźnie 3T od punktu I, uzyskując punkt Z.

10.    Rzut punktu Z na płaszczyznę sr daje nam punkt Z^#. Pr za z punkt

Z* i I przechodzi prosta, która jest ramieniem kąta a (Z I Z^). Zmierzona wielkość kąta ct wynosi 11°30%    ■

METODA WARSTWICOWA

Metoda warstwicowa została przedstawiona na rysunku 1.3. Polega ona na połączeniu otworów, jak w poprzednich metodach, i znalezieniu na prostych łączących otwory metodą interpolacji punktów o tych samych rzędnych wysokościowych. Przez dwa punkty o tych samych rzędnych wysokościowych przechodzi prosta będąca kierunkiem rozciągłości. Równocześnie, ponieważ wszystkie punkty leżące na niej posiadają te same rzędne wysokościowe, prosta ta jest warstwicą. Kąt upadu ce uzyskuje się wyznaczając na jednej z warstwie (np. + 250) odcinek równy różnicy pomiędzy następną warstwicą (+ 300), tj. odcinek AB. Prosta przechodząca przez otwór W_T i punkty CIA jest kierunkiem upadu. Kąt ACB jest kątem upadu. Jego wartość wynosi 11°20'.

Po wyznaczeniu elementów zalegania pokładu przystępuje się do wykreślenia mapy złożowej*

Znając jedną z warstwie uskoku, w przykładzie warstwica + 250 (rys. 1.3), można wyznaczyć krawędzie przecięcia płaszczyzny spągu pokładu i płaszczyznę uskoku w partii wiszącej i zrzuconej. Kąt nachylenia płaszczyzny uskoku* . Wyznaczenie krawędzi w partii wiszącej wymaga wykreślenia co najmniej -dwóch warstwie uskoku o tych samych kotach, jakie poci)

siadają dwie warstwice spągu pokładu.