SANY3343

tum maju specyficzne właściwości akomodaoyjue w połączeniach

•Na ich podstawia można postulować oztery odrębne jednostki sl jm, MY2, WYl, WY2. Ponieważ standardowo rzeczownikowo

¹ formuł

liozebnifcowymi (będzie o tym mowa w rozdziale VTII) - właściwości, ktt™ Jekscmy zaimkowe nie wykazują — nie będziemy przypisywać wyżej wyi^¹ nym leksemom wartości typu P. Opiszemy je indywidualnie — stosując r<£ wiązanie podobne jak dla JA i TY — następująco: j\rYl(Ml), MY2(-jf/i WYl(Jfl), WY2(-ilfI), gdzie zapis typu MY2(-df7) znaczy tyle, oo MY2{jfj a. M3 a. N a. Pj) — pamiętając, żejzaimki to lekscmy rzeczownikoweidcfctiyi^ i że nie spełniają definicji odpowiednich rodzajów w sposób dokładny.

Aby zebrać wszystkie podane w niniejszym podpunkcie ustalonia dotycaą* kategorii selektywnej rodzaju rzeczownika, wypiszmy serię par form przymiot I nikowycb, z którymi łąozliwość charakteryzuje leksemy rzeczownikowe należące do poszczególnych klas rodzajowych. Para oznaczona symbolem E(X) może bjj nazywana diagnostyczną dla rodzaju X:

/28/    K[M1) ■= <dobrego[aco, sg), dobrych{acc, pl)}

E(M2) = (Aobrego(acc, tg), dobre(ace, pl)}

E(US) ■» (dobry(acc, tg), dobrefacc, pl)}

E(N) = (dobre(acc, sg), dobre{acc, pl)}

K[F) = (dobra(acc, sg), dobre(acc, pl)}

E(P1) = <—--s—, dobrych(acc, pl)}

K{P-1) = <----, dobrefacc, pl)}

Możemy też zapisać paradygmat leksemu DOBRY w stopniu równym z uwzględnieniem przedyskutowanych wyżej zróżnicowali:

l»l

A (eg) A (ml)	A(m2)	A(m3)	A(n)	Ą(f)	Mt^1)	A (j>-J)
A (noro) dobry	dobry	dobry	dobre	dobra	s
A (sen) dobrego	dobrego	dobrego	dobrego	dobrej		fl
A (dal) dobremu	dobremu	dobremu	dobremu	dobrej	—
A (coc) dobrego	dobrego	dobry	dobre	dobrą	EigL,
A (metr) dobrym	dobrym	dobrym	dobrym	dobrą
A (1«) dobrym	dobrym	dobrym	dobrym	dobrej	ft. .r	2
A (w) dobry	dobry	dobry	dobre	dobra	r —
Ili
A (nom) dobrzy	dobre	dobre	dobre	dobre	dobrzy	dobre
A (jen) dobrych	dobryoh	dobrych	dobrych	dobrych	dobryoh	dobrych
A (dal) dobrym	dobrym	dobrym	dobrym	dobrym	dobrym	dobrym
A(aee) dobrych	dobre	dobre	dobre	dobre	dobryoh	dobre
A (metr) dobrymi	dobrymi	dobrymi	dobrymi	dobrymi	dobrymi	dobrymi
A (loc) dobrych	dobryoh	dobryoh	dobrych	dobrych	dobrych	dobrych
A (coc) dobrzy Ą{adv)	dobre	dobre	dobre	dobre dobrze	dobrzy	dobre

Kolejne wiersze, tablicy |29< odpowiadają poszczególnym wartościom przypadka fleksyjnego (siedem pierwszych - przypadkom w liczbie pojedynczej, siedem *

^ te przeprowadzona, przez nas klasyfikacja rodzajowa i '> nowych jest czysto dystrybucyjna, oparta na właściwościach

fr ,,telOea*Z" _____t-nn\\ Jnlrom»i/raj^,__T\m» ioat. tsi nałnmimff

j^nikowych.

go, ale przecież nie nazwa kobiety. Leksemy OBEREK, FIAT, SZAMPAN to oaiwj przedmiotów nieożywionych (tańca, marki samochodu, trunku) — tym-casem z dystrybucyjnego punktu widzenia należą one do klasy rzeczowników męskozwierzęcych (M2). Porównajmy przykłady:

własnościami składniowymi leksemów rzeczownikowych a pewnymi _(t0oi ich denotatów można się również doszukiwać odpowiedniości. Korelacja jjjKiiyrodzajem gramatycznym a płcią stała się, jak wiadomo, podstawą trady-/ trfogo rozróżnienia rodzaju gramatycznego i naturalnego. Nie będziemy tu rtiwiaó szczegółowo tego problemu, gdyż nieskuteczność wszelkich wyjaśnień fpfciowych” charakterystyki rodzajowej jest oczywista (wyjaśnienia takie rtwnją się co najwyżej do rzeczowników żywotnych, i to wcale nie do wszystkich, te oś stanowią ledwie część zasobu słownikowego rzeczowników). Zainteresowali można odesłać do bogatej literatury (np. Tokarski, 1967; Saloni, 1976b i in.). Zwróćmy tylko uwagę, że przypisane przez nas poszczególnym klaBom rodzajowym etykietki typu „żeński”, „męskozwierzęcy”, „pUtrdle tantum męsłoosobowy* itp. mają charakter nazw pomocniczych, którym nie odpowiadają żadne fenomeny semantyczne. Leksera SZAFA to rzeczownik rodzaju żeńskie

l&l Lubię psa.

fbI Lvbi( oberka. Lubię fiata.

Lubię szampana, jej •lubi{ oberek •łubie fiat (1) Lubię szampan.

i _w paradygmaeio oraz w dyaknaji pominęliśmy problem ir«5inicoir«ma konstrukcji uwierających formę raecaownika klany Ml orna formę przymiotnika w mianownika liczby

U — Składni* wzpUcMwauto^.

161