/®®/ Pewność, że Piotr tyje, pozwala jej wytrwać.
/86/ Pewnoić tego, że Piotr tyje, pozwala jej wytrwać.
/87/ Dręczyła go oieJcawoSć, kto przyjdzie.
/88/ /a/ Godne podziwu są jego zabiegi, żeby się podobać.
fb/ Godne podziwu są jego zabiegi o to, żeby się podobać.
możemy przypisać odpowiednim leksemom rzeczownikowym mutapafo, wymagań iii akomodacyjne:
/S9/ SKŁONNOŚĆ (do Gen)
ODPORNOŚĆ (na Aoo)
WIERNOŚĆ (Dat)
MONOPOL (na Aee)
STOSUNEK; (do Gen)
WYWIAD (z Instr)
PEWNOŚCI (Że, Ex)
PEWNOŚĆ2 (Gen, Że, Pac)
CIEKAWOŚĆ (Q, Ex)
ZABIEG (o Acc, Żeby, Fao)
Wymagania składniowe rzeczowników stanowią ważny i trudny problom składniowy, przede wszystkim ze względu na nieregularnośó (nieś eryjnośd - pot. Buttler, 1976). Fakty językowe, o których tu mowa, należą do szeroko pojętego pogranicza składni i frazeologii.
4. KATEGORIE SELEKTYWNE PRZYMIOTNIKA
Omówimy tu własności akomodaoyjne regularnych derywatów od-czasowniko wy cli (tzw. imiesłowów czynnych i biernych), leksemdw przymiotnikowych „relacyjnych ” oraz form stopnia wyższego i najwyższego.
Leksemy przymiotnikowe zwane tradycyjnie imiesłowami przymiotnikowymi czynnymi dziedziczą wszystkie wartości kategorii selektywnych bazowyoh leksemów -czasownikowych oprócz mianownika selektywnego. Obrazują to przykłady:
/90/ /a/ Chłopiec drzemie.
fb/ Widziałem drzemiącego chłopca.
J91/ /a/ Ludzie kupują nuty.
Ib/ Kupujący nuty korzystają z różnych ułatwień.
192/ /a/ Każdy dawał Marii kwiaty.
/b/ Wielu było dająoyoh Marii kwiaty.
193/ /a/ Choą wyjió.
Ohcą wódki.
_ntkie przymiotniki, rozważane tn leksemy są akomodowaoe %padJca, liczby i rodzaju przez nadrzędne wobec nich dystry-I j^^/^cWTOiJców. Bozważany tu wypadek akomodacji imiesłowu jfyf^ego prm formę rzeczownika jest bardzo podobny do wypadku
,b/ u,lid Chcącym vyjM\ fftłtd chcącym wódki.
^rmy osobowej do formy mianownikowej: dochodzi tylko przypadek. Jrfcid uwagę, że denotacja konstrukcji złożonej z formy rzeczownika
i /22a/ * /92b/). Dlatego właśnie rozważany obecnie typ przymiot-' ^jest tradycyjnie nazywany imiesłowem przymiotnikowym czynnym, „riednie leksemy będą indeksowane następująco:
^flionęgo z nim imiesłowu przymiotnikowego czynnego jest identyczna (geja formy mianownikowej tego samego leksemu rzeczownikowego i nz-; * nim formy osobowej czasownika bazowego dla imiesłowu1 (por.
#1
DEZEMIĄCY (e) KUPUJĄCY (Acc) DAJĄCY (Acc, Dat) CHCĄCY (Jn/ a. f?«n)
Regularne leksemy imiesłowowe bierne — derywowane od odpowiednich (Biowmków rwanych przechodnimi (można sporządzić ich listę, zresztą bardzo otuerną) - nie dziedziczą wymagania mianownikowego ani biernikowego auownUa bazowego. Zamiast wymagania mianownikowego mają one wyma-gmeprzyimkaprzez i biernika. Natomiast biernikowe wymaganie czasownikowe podlega złożonemu przekształceniu w derywacie*. Mamy tu odpowiedniośó następującą: forma finitywna i wymagana przez nią forma biernikowa mają taką samą denotację jak forma imiesłowu przymiotnikowego biernego i akomo-dująca ją forma rzeczownika (dlatego właśnie przymiotnik taki jest tradycyjnie nazywany imiesłowem przymiotnikowym biernym). Pozostałe wymagania imiesłowu przymiotnikowego biernego są przejmowane od czasownika bazowego.
Istnieją też przymiotniki, które można konwencjonalnie i zgodnie z tradycją, choć nieadekwatnie, nazwać imiesłowami przymiotnikowymi biernymi nieregularnymi, Są one motywowane przez niektóre czasowniki zwrotne
Takie ścisłe odpowiediiiości są w faanrforasfjyjny® opisie składniowym nazywane transformacjami (tj. przekształceniami).
* Podobnemu przekształceniu moie tei podlegać wymaganie dopełnisesowelnb nanąd-nikowe. Ma to jednak miejsce u bardzo nielicznych ottaowników. np. PILNOWAĆ. STRZEC. KIEBOWAĆ, ADMINISTROWAĆ, por.:
Zolnierte strugą granie ojetgtng.
Granie* ojetgeny tą strteione pntt iotniertg. Dyrektor kieruje preedsigiiontwem. Preedsighioretwo jeet kierowane preet dyrektora.