Kondensatorów używa się w obwodach głównych przekształtnika do budowyi
• Filtrów napięcia wyprostowanego, stosowanych w zasilaczach prądu stałegoj to kondensatory o pojemności 0,4-^10 mF i na napięcie 200-1-1000 V. Często winny one umożliwiać impulsowe rozładowanie falownika specjalnego typu:
• Obwodów zabezpieczających przyrządy półprzewodnikowe mocy przed przej ciami. Kondensatory stosowane w przekształtnikach sterowanych fazowo, w wodach RC bocznikujących tyrystory lub diody mają pojemności w zakrój 0,005-^2 pF. Są to typowe kondensatory prądu przemiennego;
• Obwodów służących do eliminacji zakłóceń radioelektrycznych. Są to kondeni tory specjalne umożliwiające tłumienie sygnałów wielkiej częstotliwości;
• Filtrów przepięć łączeniowych instalowanych na wejściu przekształtnika. W leżności od rozwiązania mogą to być kondensatory prądu przemiennego o pojti nościach 2^-10 pF lub kondensatory elektrolityczne o dużych wartościach poji ności i odporne na przepięcia;
• Obwodów przełączających przyrządy półprzewodnikowe mocy. W zależności zastosowania (falownik) kondensatorom tym są stawiane różne wymagania w za! sie częstotliwości, wartości szczytowych napięcia, indukcyjności doprowadzeń. Aparatura łączeniowa. Eksploatacja urządzenia energoelektronicznego wymaga
tosowania odpowiedniej konwencjonalnej aparatury łączeniowej, umożliwiającej dzj.ii nia łączeniowe, polegające m. in. na załączeniu tego urządzenia do systemu zasilającej i następnie wyłączeniu. Zazwyczaj spełnia ona jednocześnie funkcje zabezpieczająco, otrzymaniu sygnałów wyłączających z różnego rodzaju czujników identyfikujących zi nienie przeciążeń i stanów awaryjnych układu przekształtnikowego.
Do celów manewrowych w przekształtnikach są stosowane styczniki - a w ni tych układach - rozłączniki z bezpiecznikami. Do zabezpieczenia przekształtnik' przed przeciążeniami i przetężeniami są używane wyłączniki i bezpieczniki. Wyli| niki i przełączniki automatyczne są skorelowane w zakresie wyzwalania z całym sj ternem zabezpieczeń przetężeniowych przekształtnika. Czasy zadziałania wyłąc/J ków instalowanych w obwodach prądu przemiennego wynoszą od 10 do 100 w zależności od typu wyłącznika i prądu zwarcia. Wyłączniki te eliminują przetę| nia (zwarcia) zarówno międzyprzewodowe, jak i zwarcia do uziemionej obudowy, likwidacji zwarć do uziemionej obudawy są stosowane również wyłączniki różnił woprądowe typu A lub B. Czasy zadziałania wyłączników instalowanych w olv dach prądu stałego wynoszą od kilku do kilkunastu milisekund. Wyłączniki są wył nane tak, że za pomocą ich dźwigni można załączyć lub wyłączyć przekształtnik.
Aparatura łączeniowa (styczniki) załącza i wyłącza przekształtnik, przez któi v nj płynie prąd (praca AC1 lub DCI)*. Regulację przepływu energii (np. podczas mzf ehu silnika, nawrotu) przeprowadza się w przekształtniku prze/ wysterowanie ohwl
mil
>wyi |
li moe\ W / g 1 |
ędv te |
pozwala ji |
gu di |
ipiis/i /itlnego |
1»t i)tIt i |
prądu u i |
Mł* |
. u j-.Mi.i j-i • mit |
UlV lilii |
y) Mafii# |
Pi Mi h ly/nilu At I (lit |) ii/iuu
Pipo), a nie według warunków załączania i wyłączania prądów dynamicznych.
(emu uzyskuje się znaczne obniżenie kosztów aparatury łączeniowej i zmniej-iłj Jrj gabarytów. Jest to bardzo ważne zagadnienie, ponieważ cena aparatury łą-jowej ma istotny udział w kosztach całego przekształtnika. rllHiiy chłodzenia. Podczas pracy przekształtnika nagrzewają się jego elemen-jtfłilowe. W półprzewodnikowych przyrządach mocy warunki cieplne ustalają się J! miastu minutach, natomiast w innych elementach (np. dławikach) - po kilku j|fiii.i< h. Aby temperatura żadnego z elementów przekształtnika nie przekroczyła liifei i dopuszczalnej, konieczne jest ich chłodzenie.
■ urządzeniach energoelektronicznych stosuje się chłodzenie powietrzem lub ftu, dwiema metodami:
ulżenie bezpośrednie, w którym czynnik chłodzący znajduje się w bezpośred-Iłiu kontakcie z obudową przyrządów półprzewodnikowych lub z innymi elek-■ę/nymi częściami urządzenia;
■judzenie pośrednie, w którym wykorzystuje się osobny czynnik przenoszący lub ■finlzący ciepło od części elektrycznych do czynnika chłodzącego, gis urządzenie energoelektroniczne pracuje na przemian z małym obciążeniem ilłjżeniem zbliżonym do znamionowego, wówczas można stosować mieszany Ig t zynnika chłodzącego, w którym wykorzystuje się alternatywnie konwekcję IfHluą i wymuszoną. Intensywność chłodzenia można również uzależnić od strat « wydzielających się w przekształtniku.
- współczesnych rozwiązaniach konstrukcyjnych urządzeń energoelektronicz-tlominuje chłodzenie powietrzem z konwekcją naturalną, czasami nawet kosz-/ęsciowego wykorzystania prądowej obciążalności znamionowej zastosowali) przyrządów półprzewodnikowych oraz znacznego powiększenia wymiarów !**w przekształtników (dotyczy to zwłaszcza obudów zamkniętych o stopniu iiv oznaczonej kodem IP44).
Bf przekształtnikach większych mocy stosuje się chłodzenie powietrzem wyrnu-im m W obudowie (szafie) instaluje się wentylator, który wymusza obieg powielił* niżącego elementy przekształtnika (prędkość powietrza chłodzącego omywa-igii radiatory zawiera się w zakresie 1-1-6 m/s).
A ul ladach wielkich mocy lub w układach o dużych wartościach prądów stosuje chłodzenie cieczą (głównie Vodne). Przepływ wody przez radiatory bardzo inten-w im- odprowadza ciepło z przyrządów półprzewodnikowych mocy lub z dławików, iki chlpdzone wodą mają uzwojenie wykonane z rurki, którą przepływa woda. N-i: pamiętać, ze woda ma niekorzystne właściwości izolacyjne. Ostatnio, zwłasz-
na I*
gi* * pi /rlss/.tałlnikach trakcyjnych lub w środowisku agresywnym chemicznie, sto-|t:j, i.ir i-hlod/i-nic przyrządów półprzewodnikowych polegające na zanurzeniu ich j(? • i* * /v (np, oleju) Podstawową wadą tej metody jest brak możliwości łatwej II./kod • h piv\i.-\|ilo" (np be po iednio w pojeździe trakcyjnym). £jifod * m* < lei. i mimo ){ i* i hitfdzIej efektywni w porównaniu z powietrzem, jest dt ii* I liipolll" < yil. mdi \ hi* a* im agę IUI '•••* -dmo piikp/in w instalacji