Do elementów zaliczających się na tę swobodę należą:
1. inwestycje bezpośrednie, np. utworzenie i powiększenie oddziałów lub nowych przedsiębiorstw, należących wyłącznie od osoby wnoszącej kapitał,
2. inwestycje w nieruchomości - może to być zakup budowli i budynków przez osoby prywatne w celu osiągania zysku lub na użytek własny,
3. czynności odnoszące się do papierów wartościowych, będących przedmiotem obrotu na rynku kapitałowym,
4. czynności dotyczące jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (obejmują np. wprowadzenie jednostek uczestnictwa na giełdę i zarządzanie nimi),
5. operacje na rachunkach bieżących i depozytowych instytucji finansowych,
6. transakcje handlowe, lub świadczenie usług, w których uczestniczy rezydent - kredyty związane z transakcjami handlowymi lub świadczeniem usług, w których uczestniczy rezydent (kredyty krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe, umowne kredyty handlowe, operacje factoringowe,
7. kredyty i pożyczki pieniężne - finansowanie wszelkiego rodzaju udzielane przez instytucje finansowe,
8. poręczenia, gwarancje, prawa zastawu,
9. transfery wynikające z wypełniania umów ubezpieczeniowych,
10. przepływ kapitału o charakterze osobistym (pożyczki, darowizny, spadki, zapisy, transfer oszczędności).
Państwa członkowskie zobowiązane są do zniesienia wszelkich ograniczeń przedmiotowej swobody, które zniechęcają inwestorów z innych państw członkowskich do dokonywania inwestycji.
DOPUSZCZALNE OGRANICZENIA SWOBODY PRZEPŁYWU KAPITAŁU I PŁATNOŚCI
Zakaz ograniczeń nie ma charakteru bezwzględnego. W tym zakresie przeprowadza się test proporcjonalności -jeżeli TSUE uzna, że środek może stanowić ograniczenie to wówczas rozważ, czy naruszenie to może być usprawiedliwione. Środki są usprawiedliwione gdy spełniają 4 warunki:
- ich użycie dyktuje nadrzędny wymóg interesu publicznego,
- stosowane są w sposób niedyskryminujący - równe traktowanie,
- są właściwe z uwagi na cel, który mają osiągnąć (adekwatność),
- nie wykraczają poza to co jest konieczne dla osiągnięcia danego celu (proporcjonalność).
Ponadto państwa członkowskie mogą stosować przepisy podatkowe, taktujące odmiennie podatników, ze względu na różne miejsca zamieszkania lub inwestowania kapitału.
Państwa mogą stosować ograniczenia swobody w ramach nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami finansowymi celem zabezpieczenia wkładów zgromadzonych na rachunkach tych instytucji.
Ograniczenia mogą powodować również obowiązki informacyjne (podatkowe, statystyczne i obrotu dewizowego).
Kolejnym dopuszczalnym ograniczeniem jest ochrona porządku i bezpieczeństwa publicznego - można je powołać, jedynie gdy zagrożenie jest rzeczywiste i poważne.
Wyróżnić można również ograniczenie wynikające z zagospodarowania przestrzennego - utrzymanie na danym obszarze stałej populacji i działalności gospodarczej.
7