Scan10028 2

3. Wyznaczanie naprężeń stykowych dopuszczalnych

Naprężenia stykowe dopuszczalne przyjmuje się nieco mniejsze od naprężeń stykowych granicznych zęba cr_Hgr. które pomniejsza się o rzeczywisty minimalny współczynnik bezpieczeństwa na naciski stykowe dla danej grupy przekładni (odpowiedzialność przekładni).

Rzeczywisty minimalny współczynnik bezpieczeństwa dla większości przekładni ogólnomaszynowych i samochodowych przyjmuje się S_{H m}j_n = 1,1 przy jednorodnej strukturze obróbki, dla przekładni lotniczych, okrętowych i niektórych hutniczych, a także dla zębów hartowanych powierzchniowo w granicach Smnin = 1,1-1,2. Dla przekładni silnie obciążonych, o wysokiej dynamice rozruchu i znacznych przeciążeniach, przyjmuje się S_{H Inin} = 1,25-1,35. W przypadku, gdy przewidziana żywotność przekładni jest mniejsza od bazowej liczby cykli dla danego gatunku materiału (przekładnia pracuje w zakresie ograniczonej wytrzymałości) można przyjąć S].j_mj_n = 0,75-0,9 (wyższe wartości dla trwałości zbliżającej się do bazowej liczby cykli).

^aHP= o¹¹¹"¹¹ ZN^ZL^ZR^ZV^ZX^Zw ,    (3.1)

¹³ H min

gdzie:

0|l Hm — granica wytrzymałości zmęczeniowej na naprężenia stykowe powierzchni zęba dla danego materiału, obróbki cieplnej, stanu powierzchni, warunków obciążenia i wielkości koła.

Granicę tę można wyznaczyć na podstawie wartości średniej wytrzymałości stykowej °h Hm wyznaczonej w badaniach na próbkach gładkich walcowych, materiałów odpowiednio cieplnie obrobionych. Przedstawia to tabela 3.1 i rysunek 3.1 lub dokładniej — wykres zmęczeniowy (krzywa Wóhlera) na rysunku 3.2.

Jakość materiałów na koła zębate wg ISO/DIS 63336 określają następujące wymagania: ME — najwyższe wymagania co do wytrzymałości i czystości (np. przekładnie lotnicze, okrętowe i energetyczne),

MQ — podwyższone wymagania do wytrzymałości i czystości (np. przekładnie samochodowe, kolejowe, górnicze, hutnicze i ogólno-maszynowe),

ML — minimalne wymagania co do wytrzymałości i czystości (np. rolnicze, reduktory ogólnego zastosowania itp.).

28