Scan10095

Zbyt dużo niewiadomych we wstępnej fazie obliczeń zmusza nas do przyjęcia wartości przybliżonych, empirycznie sprawdzonych, a mianowicie:

—    względną długość zęba X przyjmuje się zwykle w granicach

A, = - = 6+ !5

m

w przekładniach ogólnego zastosowania, chociaż w zastosowaniach specjalnych wychodzi się poza podany zakres. Np. skrzynie przekładniowe obrabiarek mogą mieć X < 6, a walce zębate walcarek lub przekładnie turbinowe dużej mocy X > 15;

—    liczba zębów zębnika

Z, =20-50

zalecana ze względu na równomierny nacisk, drgania, spiętrzenie naprężeń gnących u podstawy zęba;

— iloczyn współczynników k_F można przyjąć

k_FS • k_e - k_p = 3,0 + 3,⁴    (6.13)

w wyniku założenia, że

a)    dla liczby zębów t\ = 20 + 50 przyjętych jw. oraz stosowanej zwykle korekcji dodatniej zębnika o współczynniku x\ = 0,5, współczynnik obliczeniowy zęba na złamanie zmienia się w niewielkich granicach i można go przyjąć średnio

»FS = ^Sa ' ^Fa - 4,2

dla względnego promienia przejścia plm_n = 0,2 lub >FS = >Sa ' >Fa - 3,7

dla względnego promienia przejścia plm_n = 0,38;

b)    liczba przyporu £_u > 1,33 zatem wartość

k_e = 0,2 + — <0,8

przyjmuje się k_£ = 0,8 jako bardziej bezpieczną; ci stosujemy zęby proste, najbardziej niekorzystny przypadek, a zatem