ScanImage12

Jakie więc są właściwe cele, które człowiek powinien realizować? Jakie są wartości, których przestrzegania wymaga jego życie? To są problemy, które rozwiązuje dziedzina etyki. I dlatego, Panie i Panowie, człowiek potrzebuje kodeksu etycznego.

Teraz możecie ocenić.znaczenie doktryn, które zakładają, iż etyka to królestwo irracjonalizmu, że rozum nic może kierować życiem człowieka, że jego cele i wartości powinny być wybrane przez głosowanie lub przez kaprys — żc etyka nie ma nic wspólnego z rzeczywistością, z egzystencją, z czyimś praktycznym działaniem i niepokojami — lub że cel etyki mieści się za grobem. Martwi potrzebują etyki, nic żywi. f* Etyka nie jest mistyczną fantazją ani konwencją społeczną, ani też zbędnym, subiektywnym luksusem, który można włączyć lub wyłączyć w każdym nagłym wypadku (potrzebie). Etyka jest obiektywną, metafizyczną koniecznością ludzkiego trwania. A jest tak nic dzięki łasce nadprzyrodzonej waszych sąsiadów czy waszych kaprysów, lecz dzięki łasce prawdy i natury życia.

Cytuję z wykładu Galta: „Człowiek uważa się za racjonalną istotę, a przecież racjonalizm jest sprawą wyboru — alternatywa, którą oferuje mu natura, sprowadza się do następującego wyboru: być racjonalną istotą lub samobójczym zwierzęciem. Człowiek tymczasem musi być człowiekiem — z wyboru: musi uczyć się podtrzymywać życie — z wyboru; musi odkrywać potrzebne mu wartości i przestrzegać ich — z wyboru. System wartości akceptowany z wyboru jest kodeksem moralnym”.

Wzór wartości w etyce absolutnej — wzór, według którego ocenia się, co jest dobre, a co złe — to życie człowieka, lub to, co potrzebne, aby człowiek trwał jako człowiek.

Ponieważ rozum jest podstawowym instrumentem zapewniającym mu trwanie, zatem to, co odpowiednie dla życia istoty racjonalnej, jest dobrem, a to, co mu zaprzecza, przeciwstawia się lub je unicestwia, jest złem.

Ponieważ wszystko to, czego człowiek potrzebuje, musi sam odkryć własnym umysłem i wyprodukować własnym wysiłkiem, /.utem dwa warunki filozofii trwania właściwej dla istoty racjonalnej są następujące: myślenie oraz praca produkcyjna.

Jeżeli niektórzy ludzie nie wybierają myślenia, lecz żyją dzięki imitowaniu i powtarzaniu, podobnie jak wytresowane zwierzęta, rutynowych brzmień i sekwencji, których nauczyli się od innych, nie czyniąc wysiłków, aby zrozumieć własną pracę, to ciągle pozostaje prawdą, że ich przeżycie możliwe jest jedynie dzięki tym, którzy wybrali myślenie i odkrywają sekwencje, które oni powtarzają. Przetrwanie pasożytów umysłowych jest uzależnione od ślepego przypadku; ich zdekoncentrowane umysły nic potrafią wybrać, kogo naśladować, czyje ruchy można bezpiecznie imitować. Są to ludzie, którzy zmierzają w kierunku przepaści, przyciągając do siebie każdego niszczyciela, który tylko obieca im przejęcie niepożądanej odpowiedzialności: odpowiedzialności wynikającej z bycia świadomym.

Jeżeli niektórzy ludzie próbują przetrwać, stosując brutalną siłę, szalbierstwo, grabież, oszustwo lub zniewalanie wytwarzających, to ciągle pozostaje prawdą, że ich przetrwanie możliwe jest jedynie dzięki ich ofiarom, jedynie dzięki ludziom, którzy wybrali myślenie i produkcję dóbr poszukiwanych przez grabieżców. Grabieżcy nic są zdolni do trwania. Egzystują poprzez niszczenie tych, którzy są zdolni do trwania, tych, którzy postępują w sposób właściwy człowiekowi.

Ludzie, którzy próbują przetrwać, stosując siłę, a nie rozum, czynią to w sposób typowy dla zwierząt. Jednakże, podobnie jak zwierzęta nie byłyby w stanic przetrwać, stosując metody typowe dla roślin, np. odrzucając przemieszczanie się i czekając, aż gleba dostarczy im pokarmu, tak ludzie nic są zdolni przetrwać, stosując metody właściwe zwierzętom, np. odrzucając rozum i licząc na zdobycz w postaci jednostek produkujących. Tacy łupieżcy osiągają czasami swoje cele, lecz w wymiarze momentu i za cenę unicestwienia: destrukcji własnej i ofiar. Jako przykład podaję każdego z kryminalistów lub też każdego z dyktatorów.

Człowiek nic może przeżyć, działając jak zwierzę — w skali chwili. Życie zwierząt składa się z powtarzających się cykli, jak np. cykl karmienia młodych czy cykl magazynowania pokarmu na zimę; świadomość zwierzęcia nic potrafi zintegrować całej rozpiętości życia; zdolna jest posunąć się jedynie na tyle, aby

25