scanB5

•    zapis chronologiczny w dzienniku poszczególnych zdarzeń gospodarczych; numerem ich pozycji, datą, numerem i symbolem dowodu księgowego na podstawie którego dokonano zapisu, opisem treści dowodu oraz wielkością sumy ogólne której dany dowód dotyczy,

•    zapis systematyczny na kontach syntetycznych księgi głównej (tu w postaci kolejnych kolumn w księdze tabelarycznej), z zachowaniem zasady podwójnego zapisu.

Schemat 1.2.

Tabelaryczna forma techniki księgowości

Linia ciągła - zapis podwójny Linia przerywana - zapis powtarzany

Źródło: opracowanie własne na podstawie powszechnie prezentowanych schematów w literaturze przedmiotu oraz praktyce gospodarczej.

Sprawdzeniem poprawności zapisów księgowych w formie techniki tabelarycznej jest sprawdzenie zgodności zapisów po stronie Wn i Ma na kontach syntetycznych księgi głównej oraz zgodności tych wartości z sumą ogólną dziennika. Zapisów na kontach analitycznych dokonuje się poza księga tabelaryczną na odpowiednich kartotekach. Do podstawowych zalet tabelarycznej formy rachunkowości można zliczyć:

•    dużą przejrzystość zapisów i techniczną dogodność księgowania,

•    łatwość znalezienia błędów w zapisach księgowych oraz łatwość uzgadnianiu obrotów i sald kont syntetycznych oraz sumy dziennika.

Główną wadą tej formy jest ograniczona liczb kont w księdze głównej oraz mała „elastyczność” formy tabelarycznej w obszarze automatyzacji i podziału zadań i pracy księgowej.

26