mają być może charakter genetyczny lub hormonalny, a działają wa wczesnym okresie rozwoju (prenatalnym i okołoporodowym).
Niedojrzałość c.u.n. ma więc charakter wrodzony i oznacza powolne różnicowanie się funkcjonalne poszczególnych struktur nerwowych, które biorą udział w czynności czytania i pisania. Nie oznacza to uszkodzenia tych struktur, lecz jedynie nieprawidłowe ich funkcjonowanie. Zwolennicy tej koncepcji wskazywali, że u dzieci dyslektycznych obserwuje się wydłużenie procesu dojrzewania wielu funkcji: lateralizacji (długo utrzymuje się oburęczność), funkcji językowych (opóźniony rozwój mowy, długo utrzymujące się w mowie dziecka neologizmy, agramatyzmy, wadliwa wymowa), funkcji percepcyjno-motorycznych i ich integracji. Jako argumenty uzasadniające tę koncepcję podawano, że zapis EEG w przypadkach dysleksji rozwojowej I bywa charakterystyczny dla stanu niedojrzałości kory mózgowej. Przemawia za tą koncepcją również fakt, że w niektórych przypadkach trudności dziecka, jak i powodujące je zaburzenia ustępują samoistnie, bez interwencji terapeuty, jak gdyby wskutek spontanicznego przyśpieszenia procesu dojrzewania c.u.n. i wyrównania deficytów rozwojowych (Critchley 1964).
5) Koncepcja psychodysleksji — przyczyny dysleksji rozwojowej widzi w zaburzeniach emocjonalnych, a więc funkcjonalnych układu nerwowego (czynniki patogenne: urazy psychiczne, stres). Istnieje zatem grupa psychologów i psychiatrów, która dopatruje się przyczyn trudności w czytaniu w przeżytym urazie psychicznym. Są to przede wszystkim zwolennicy psychologii głębinowej. Terminem „psychodys-leksja” nazwała J. Aubry trudności w czytaniu powstałe na tle urazów i konfliktów rodzinnych, ale i* psychoterapię stosowaną w tych wypadkach (Jouin 1968). Zwolennicy tej koncepcji etiologicznej wskazują na mechanizm blokady, która powstaje np. gdy dziecko ma czytać lub (Spisać wyrazy kojarzące się z jakimś bolesnym przeżyciem. J. Rouart, R. ^^larlian, I. Simon twierdzą, że zaburzenia czytania i pisania są rezultatem nieprawidłowości wcześniejszych stadiów rozwoju uczuciowego.
J. Roudinesco zauważa, że dzieci dyslektyczne są nadmiernie pobudliwe lub też zablokowane emocjonalnie, wskutek czego docho-tzi u nich do dezintegracji sfery emocjonalnej i ruchowej. Może się to Objawiać jąkaniem podczas mówienia, jak i Jąkaniem w piśmie”: ^puszczaniem, przestawianiem liter, skracaniem wyrazów itp. M.Kunst I □ zwraca uwagę na możliwość skierowania przez dziecko wrogości na