scs78

. Uwagi uzupełniające • imiesłowach

1)    1’izyrnstck part. praes. net. w języku scs. -ęlł- luli -<!/- wywodzi się z ps. postaci -ffił/-, -ęł)-, któro z kolei trzeba wywieść z wespa. i pic. sufiksu -nf- rozsze-izonego o tematyczne -|o-; pierwotnie part. mające temat spółgłoskowy przosiło więc do tematów samogłoskowych. Występująca w paradygmacie samogłoska nosowa -ę powstała z połączenia lo-nt- w I. II i V koniug.; warunki do powalania samogłoski przedniej Mt -Irnf- C -iont- były i koniug. 1 Ił, a do powstania -ę z -inf- w koniug. IV. Należy tu dodać. że w imiesłowach u czasowników a III koniug. wprowadzono w odmianie samogłoskę -ę- na wzór koniug. I; tylko w N sg. ni. i n. zachowało się -ę. W imiesłowach od czasowników IV koniug. natomiast utrzymuje się < w całej odmianie.

Pochodzenie N sg. m. i n. jest następujące: -y < •b-nt-t (koniug. I, II, V), -_f <    < i-o-ni-s (koniug. III), -ę < -wW (koniug. IV). Siad starej koń

cówki -c według odmiany s,«'.lgIoskmvcj zachował się w N |»l. in.; por. nesglte < *«w-jomie < •nesontfts ś *ntsontrs itp. Wszystkie inne formy mają końcówki zgodne z deklinacją lematów -jo- i -fu, por. G sg. nesgtta < *nnonita, I) sg. nagltu < *nt-sortliu ild. (zob. § 23, a).

2)    W budowie i odmianie part. praet. ad. I zaszły złożone procesy przekształceń dawnych pa. i pie. form. Charakcerystyełne elementy sufiksalnc -U-, -»ł-, -vtl-jMtwstaly z dawnego ps. i pic. sufiksu -ui. W epoce ps. zaszły następujące zmiany: a) i w położeniu po d przeszło w * (por. § 32, b, 4); b) d po spółgłosce przeszło w

a -d- po samogłosce otrzymało protetyczny element łabialny y; całość m dała z kolei -ot-: -Au- > -Ayii- > /fos-; c) pod wpływem samogłoski przedniej lub -j- (f-) w odnośnych formach przeszło w Zmiany powyższe można zilustrować na wybranych przykładach N i (i sg. m. i n. według tematów inf. na spółgłoskę i samogłoskę:

N sg. 'nei-us > nesy, G sg. •nes-tis-i-a > *nti-u%-i-a > nw-il-a;

N sg. * yvolf-us > •xvall-b > •gwr/|-* > p«JV, G sg. 'zea/j-rlr-f-fl > *xwH-^aX‘ -i-a 3 'yrw/f-sf-o 3    > ywr-tf-a;

N sg. *snit-ih p ‘zna-ytlt 3 sna-v*; G sg. 'zna-iis-i-a 3 •ana-tty-f-o > *z«a--piJy-l-n 3 znn-rh-i-n.

Cah odmiana part. praet. «ct. I polegała im odmianie deki. rzeczowników o tematach -fo- i -ftf- (zol). § 23, ł>). Tylko w N pl. m. i n. zachowała się starsza końcówka r według dawnej deklinacji spółgłoskowej, por. neiil-e obok nfid-i, znaad-t obok saucU'/-§ 38. Wzory odmian liczebników a. Odmiana liczebnika dtc*. dwi, •**. *W (tylko ilualia)

m.    f.» n.

N-A dhva, oba    dwi, obi

G-L    dufoju, oboju

D-I    dwima, obi ma

b. Odi

zębnika tnjt, tri, łtfyit, f,t_r, Oflko phiraił*)

"*•    ‘ •* U fl

trifł {tri)*), Itlyr* tri, /rijre tnj* (Irii), itlyn, Itlyr* tr&m, letyrm* tri, Itlyri    , <]

trrmi, łetyrmi tr*jy, l*tyr*x*

Cg. N dtl{U

e. Odmian* liczebnika dnr»

pl. N drut*, detali

G detali.	iet*te	G drut*
1) detali		D deniwn
A		A detali
1 desejbj		I dttity
L dtsęte.	desęti	L d*r^t*jb

du. N-A dtuti, destft C-L detalu D*I des^tuna

§ 39.

Wzory odmian czasowników (koniugacje) a. Koniugacja I Wi/i, cedq, v*d*li

■ "K-

2.

3.

i Pl.

2.

3.

1.    du.

2.

3.

prac*.

vrd<i

vedeii

VfJe.lt,

vedem

tirJrte

tftląli

tifdete

vedeta

vedfle

part. praca. act. veJ), part. praes. pass. v*i óm

imricr.		imperf.	1 aor.
			jśygm. 1	sygmi U
		vfdłax*	t*d* * fłs a	rtdoń
ved		redfaSe	vrdf t 1 \'fde	t tde |
1V*ł/		rrdfałe	vrde lw<łe	vede ,|
ytd	w»	vedlaxomi	tledonti. wtom»	Wojom
tiedt	tt	rrd/ate/e	t rJfle 'tłu*	vedotle
		v*dfajy	tredą	v*dtdę
tetÓcł		Dtdłajptł	vtdotł ; tdtotł	t«doxovł
vei	ta	iirdłaSeta	vrdela i tista	ttdasto
1		tedfaicle	vedtte li/istt	rejorfe
cn.	icdęfio		uii. pract. dct. 1 ye	mm '

palt. pract. part. pract-inf. vesti, sup. cw/i