Segregator2 Strona8

Wkład	Elektrolit	Zmiany
drucik	woda destylowana	bardzo słaba korozja
drucik połączony z blaszką miedzianą	woda destylowana	silna korozja
drucik połączony z blaszką cynkową	woda destylowana	brak korozji
drucik	roztwór NaCI	silna korozja
drucik	roztwór NaOH	słaba korozja

Obserwacje

Wnioski

1.    Szybkość korozji zależy od rodzaju cieczy, w której zanurzony jest metal.

2.    Zawartość jonów w roztworze przyspiesza korozję.

3.    Jeśli dany metal ma kontakt z innym, bardziej aktywnym, w powstającym ogniwie stanowi katodę i nie koroduje.

4.    Jeśli dany metal ma kontakt z innym, mniej aktywnym, w powstającym ogniwie stanowi anodę i koroduje szybciej, niż gdyby nie był połączony z żadnym metalem.

Doświadczenie 41. (str. 344) Otrzymywanie i badanie właściwości wodorotlenków żelaza

a)    Do dwóch probówek wiej około 2 cm^{1 2 3} roztworu soli żelaza(H), u następnie dodaj kroplami roztwór wodorotlenku sodu do wytrącenia osadu. Do jednej probówki dodaj kilka kropli perhydrolu, a drugą odstaw na pewien czas. Obserwuj zachodzące zmiany. Porównaj barwę osadów w obu probówkach. Jakie właściwości redoksowe warunkują przebieg opisanych reakcji chemicznych?

b)    Do probówki wiej około 2 cm³ roztworu sołi żelaza(III), a następnie dodaj kroplami roztwór wodorotlenku sodu do wytrącenia osadu. Porównaj barwę osadu z barwą produktów otrzymanych w poprzednim doświadczeniu.

Zapisz w zeszycie obserwacje, wniosek i równania reakcji chemicznych.

Obserwacje

a)    Dodanie roztworu wodorotlenku sodu do roztworu soli żełaza(II) powoduje wytrącenie białego osadu. Osad ten powoli brunatnieje. Jeżeli dodamy perhydrolu, to proces ten przebiega szybciej.

b)    Dodanie roztworu wodorotlenku sodu do roztworu soli żeiaza(III) powoduje wytrącenie brązowego osadu. Osad ten przypomina substancję otrzymaną w punkcie a).

Wnioski

117

1

Działanie wodorotlenku sodu na roztwór soli żelaza(II) powoduje wytrącenie trudno rozpusz

2

czalnego osadu wodorotlenku żelaza(II):

3

Fe²⁺ + 20H“-> Fe(OH)₂i (biały)