skanowanie0001 4

I .icliiti mmi l * l '.' I) ( unipni itivu uiuilysos on change mechanisms ingroups. W: R.

I .icliiti mmi l * l '.' I) ( unipni itivu uiuilysos on change mechanisms ingroups. W: R.

I v ) )| • Ml | I li

i • -irtii • /i mu/ practicc Im. I 0 I

(rnd ), Aduances in group psychołherapy: Integrating '•i 13), New York: International Universities Press.

¹ I* ^{1    1} ii« (irmip pmperties and outcome: A study of group norms in

" H I »• d |. | i. »i • | • Im w idnwM and widowers. International Journal of Group Psychothe-

rvp\, .W, IDI BOH

I i• l »• i mi• 111 M \ , Ynlnin, I I)., Miles, M. B. (1973). Encounter groups: First facts. New Ym U I limit- IloollM.

Iilyanloy, W J , MueKon/.io, K. R. (1983). Social roles in psychotherapy groups. W: R. R. I )h»n, K li MacKmr/ie (red.), Acluances in group psychotherapy: Integrating research and practicc (h. 1 17-135). New York: International Universities Press.

Mat Konzio, K. R. (1987). Therapeutic factors in group psychotherapy: A contemporary Viow. Group, 7/, 26-34.

MarKonzie, K. R. (1990). Introduction to timedimited group psychotherapy. Washington, I )C: American Psychiatrie Press.

Mayerson, M. H. (1984). Preparing clients for group therapy: A critical review and theoretical formulation. Clinical PsychoLogy Reuiew, 4, 191-213.

Mc Nary, S. W., Dies, R. R. (1993). Cotherapist modeling in group psychotherapy: Fact or fantasy? Group, 17, 131-142.

Melnick, J., Woods, M. (1976). Analysis of group composition research and theory for psychotherapeutic and gi*owth-oriented groups. Journal of Applied Behauioral Science, 12, 493-512.

Orlinsky, D. E., Howard, K. 1. (1986). Process and outconie in psychotherapy. W: S. L. Garfield, A. E. Bergin (red.), Handbook of psychotherapy and behauior change (wyd. 3, s. 311-381). New York: Wiley.

Rohack, H. B., Smith, M. (1987). Patient attrition in dynamically oriented treatment groups. American Journal of Psychiatry, 144, 426-431.

Roller, B., Nelson, V. (1991). The art of co-therapy: How therapists woi'k together. New York: Guilford Press.

Slife, B. D., Lanyon, J. (1991). Accounting for the power of the here-and-now: A theoretical revolution. International Journal of Group Psychotherapy, 41, 145-167.

Tschuschke, V., Dies, R. R. (1994). Intensive analysis of therapeutic factors and outcome in long-term inpatient groups. International Journal of Group Psychotherapy, 44, 185-208.

Vinogradov, S., Yalom, 1. D. (1989). A concise guide to group psychotherapy. Washington, DC: American Psychiatrie Press.

Yalom, 1. D. (1985). The theory and practice of group psychotherapy (wyd. 3), New York: Basic Books.

i nc

•y    1    Qt&*j

H- S. fi&fhosf&f ^/<: £

Rozdział 4

Podstawowe założenia dotyczące technik stosowanych w psychoterapii grupowej

Kenneth Porter

yczenie technik psychoterapeutycznych jest paradoksalnym wysiłkiem, ponieważ są one w praktyce psychoterapeutycznej drugorzędne. Kiedy terapeuta bardzo dobrze pracuje, stosowana przez niego technika pozostaje nieuświadomiona. Wnętrza terapeutów nie są podzielone na odrębne części - umysł i serce, technikę i uczucie. Jak określił to brytyjski badacz grup Wilfred Bion, są one „poza pamięcią, rozumieniem i pragnieniem”. Funkcjonują jako zintegrowane całości.

Poczynania techniczne terapeutów można obserwoWać na podstawie tego, jak wyrażają siebie wobec pacjentów. Te zasady stosowania technik mogą do pewnego stopnia być przedmiotem nauczania dopóty, dopóki w końcu nie znikną, wtopione w zintegrowaną sieć świadomego i nieświadomego funkcjonowania.

W rozdziale tym rozważymy sześć najważniejszych aspektów technik psychoterapii grupowej: ogólne założenia, opór, przeniesienie, przeciwprze-niesienie, dynamikę prymitywnej grupy i negatywne skutki terapii grupowej. Każda część rozdziału, z wyjątkiem pierwszej, kończy się propozycją ćwiczeń w wyobraźni. Czytelnicy mogą zanotować preferowany przez siebie przebieg działania, zanim zaczną o nim czytać, aby ich własne rozwiązania danych sy tu acji udoskonaliły podane ćwiczenia.