Funkcję f{x) = ax2 + bx + c określoną dla x (= R, gdzie a,b,c są stałymi i a / 0, nazywamy funkcją kwadratową lub trójmianem kwadratowym.
Wykres funkcji kwadratowej nazywamy parabolą. Znak współczynnika a decyduje o tym, czy ramiona paraboli o równaniu y = ax2 + for+c są skierowane do góry (a > 0), czy do dołu (a < 0).
Wyróżnikiem trójmianu kwadratowego nazywamy liczbę A |g|b2 — 4ac. Miejsca zerowe funkcji kwadratowej
• Jeśli A > 0, to funkcja ma dwa różne miejsca zerowe:
r_VA X9 = =k±^Ą.
2o i *2 2a
• Jeśli A ;śs= 0, to funkcja ma jedno miejsce zerowe: xq = ^ (nazywamy je pierwiastkiem podwójnym).
• Jeśli A < 0, to funkcja nie ma miejsc zerowych.
Położenie wykresu funkcji kwadratowej y = ax2 + bx + c względem osi OX
\ |
i i\ |
i / |
\ |
J |
/ \/ |
o |
fc/1 |
X |
fa> 0 r |
a > 0 | |
\A>0 |
\ = 0 |
Wzór funkcji kwadratowej
• Postać ogólna: y = ax2+bx+c. Wierzchołek paraboli ma współrzędne
• Postać kanoniczna: y = a(x — p)2 + q, gdzie punkt o współrzędnych (p, q) jest wierzchołkiem paraboli:
P = ~Ł i <? = -£-
• Postać iloczynowa:
- jeśli A > 0, to y = a(x — x\)(x — xq), gdzie x\ i x^ są miejscami zerowymi;
- jeśli A = 0, to y = a(x — xo)2, gdzie xo jest miejscem zerowym;
- jeśli A < 0, to nie istnieje postać iloczynowa.
144 4. Powtórzenie