Powierzchnie przyśrodkowa i boczna, na skutek zbieżności ścian wargowej i językowej ku brzegowi siecznemu, mają kształt trójkątów o podstawach znajdujących się na szyjce zęba.
Korzeń zęba siecznego przyśrodkowego dolnego ma cztery powierzchnie: wargową, przyśrodkową, językową i boczną. Powierzchnie wargowa i językowa są węższe i bardziej wypukłe w wymiarze poprzecznym, powierzchnie przyśrodkow a i boczna są szersze i spłaszczone, z-ząznaczonymi bruzdami podłużnymi. J3mzda na powierzchni bocznej jest głębsza. Przekrój poprzeczny, wykonany w połowie długości korzenia, ma kształt biszkoptowaty. Korzeń omawianego zęba odchyla się nieznacznie w stronę boczną.
Powierzchnia wargowa. Krawędź sieczna jest krótkim odcinkiem_lmiiprostej, ustawionej prostopadle do długiej osi koron)’. Linie wargowo-przyśrodkowa i wargowo-boczna są również prawie proste i zbiegają się z krawędzią sieczną pod
Ryc. 59. Model zęba siecznego dolnego przyśrodkowego prawego: a — powierzchnia wargowa, b — powierzchnia językowa, c — powierzchnia przyśrodkowa, d — powierzchnia boczna, e — widok od strony brzegu siecznego.
Ryc. 60. Zarysy zęba siecznego dolnego przyśrodkowego prawego: a — rzut wargowy, b — rzut językowy, c — rzut przyśrodkowy, d — rzut boczny, e — rzut sieczny.
52