skanuj0011 6

Bilans cieplny 233

Bilans cieplny 233

godzina

Rys. 15.6. Dobowe przebiegi składników bilansu cieplnego nad ubogą roślinnością pólpusfyni w okolicy Alma-Aty w dniu z opadem (A - 20.08.1989) i w następnym dniu bez opadu IB 2} .08.1989)

W klimacie półpu-stynnym Ałma-Aty. w wyniku silnego wypromieniowa-nia, w nocy (tab. 15.5.), notuje się niższą średnią dobową wartość gęstości strumienia salda promieniowania (70 W-m ) niż w Turwi (106 W ni²) czy w Cessieres (145 W-nVParowanie rzeczywiste w Ałma-Acie wyniosło 0,32 mm- dobę'¹, podczas gdy w Cessieres 1,98. a w Turwi 3.53 mm-dobęW Ałma-Acie powierzchnia czynna wykorzystała na parowanie tylko 13% salda promieniowania (wartość LE'Rn - tab. 15.5.). podczas gdy w Ces-sićrcs powierzchnia dojrzałego grochu wykorzystała 39%, a w Turwi powierzchnia pola uprawnego wykorzystała aż 94%. Oczywiście w tym samym dniu (16.07.1993 roku) pole buraków cukrowych wyparowało 5.36 mm wody i wykorzystało na ten proces 93% salda promieniowania,

czyli tyle samo co żywa powierzchnia czynna pola lucerny w Turwi 9 sierpnia I987 roku. Stosunek Bowena w omawianych wyżej przypadkach zmieniał się od około zera w Turwi i Cessieres nad dobrze rozwiniętymi pokrywami roślinnymi, do około 2.0 nad polem dojrzałego grochu i prawie 5.0 nad powierzchnią półpu-styni w Ałma-Acie (tab. 15.5.).

Zupełnie inną sytuację przedstawiono na rysunku 15.6. Są to dwa kolejne dni w Ałma-Acie. W pierwszym z nich (20.08.1989 r.) od wschodu słońca do godziny dziesiątej sytuacja przebiegała typowo (rys.15.6A). Jednak o godzinie 10 rozpoczął się opad, który w ciągu dwóch godzin wyniósł 2 mm. Od chwili wystąpienia opadu, strumień utajonego ciepła gwałtownie wzrósł osiągając wartości salda promieniowania. Intensywne parowanie trwało do godziny 16 , aż do momentu wyparowania wody opadowej. W tym dniu struktura bilansu i przebieg dobowy składowych bilansu cieplnego były podobne do przebiegu w Turwi czy Cessieres.