44 Rozdział 3.
Younga w takim przypadku określany jest dla kilku różnych przedziałów obciążeń, a następnie oblicza się jego wartość średnią.
W próbie ściskania używa się próbek w kształcie walca. Ich szczegółowe wymiary definiuje norma PN-57/H-04320, która między innymi podaje zakres średnic próbek: 0 10, 0 20, 0 30 mm. Wysokość próbek h powinna wynosić 1,5 d0. Do wyznaczania Ec, Rco,oi oraz Rc0,2 przy użyciu ekstensometrów proporcje próbek winny wynosić: h = 3 do lub h = 10 do- Typową próbkę przeznaczoną do statycznej próby ściskania przedstawia rys. 3.5.
Rys. 3.5. Znormalizowana próbka do próby ściskania
W technologii wykonania próbek ważne jest zachowanie równoległości płaszczyzn czołowych, jak-również stałości wymiarów średnicy wzdłuż całego wymiaru h próbek. Próbki o proporcjach h = 10 do stosuje się do pomiarów z wykorzystaniem ekstensometru.
Próbę ściskania wykonuje się na specjalistycznych prasach (budownictwo) lub na uniwersalnych maszynach wytrzymałościowych. Mają one w wyposażeniu standardowym rewersor przedstawiony na rys. 3.6.
Rewersor umożliwia zamianę siły rozciągającej na siłę ściskającą, dodatkowo urządzenie to jest wyposażone w układ do próby zginania. Drugim rozwiązaniem konstrukcyjnym maszyn wytrzymałościowych jest układ znajdujący się w dolnej ich strefie, wyposażony w dwie płyty dociskowe, pomiędzy którymi umieszcza się ściskaną próbkę. W taki system wyposażona jest maszyna ZD-40, przedstawiona na rys. 3.7.