skanuj0192 [1600x1200]

klasy aparatu stosuje się pomiar sekwencyjny albo równoczesny. Przy pomiarze sekwencyjnym detektorem jest pojedynczy fotopowielacz, na który kierowane są po kolei przez obracającą się siatkę dyfrakcyjną poszczególne długości fal. W pomiarze równoczesnym rozszczepione promieniowanie pada na cały szereg odpowiednio porozstawianych fotopowielaczy (lub fotodiod), tak że każdy z nich rejestruje promieniowanie pochodzące od innego pierwiastka. Układy tego typu nazywane są polichromatorami.

Źródłem wzbudzenia w tej metodzie jest plazma uzyskiwana różnymi technikami. Plazma jest to zjonizowany gaz, który jako całość jest elektrycznie obojętny (zawiera tyle samo cząstek naładowanych dodatnio (kationów), co ujemnie naładowanych elektronów). Ze względu na obecność naładowanych elektrycznie cząstek różni się ona od zwykłego gazu np. takimi właściwościami, jak przewodnictwo elektryczne, przewodnictwo cieplne czy lepkość.

Ze względu na sposób otrzymywania plazmy wyróżnia się trzy metody spektrometrii emisyjnej:

metodę z plazmą prądu stałego (DCP — Direct Current Plasma), metodę z plazmą wzbudzaną mikrofalami (MIP — Microwave Induced Plasma),

metodę z plazmą indukcyjnie sprzężoną (ICP — Inductively Coupled Plasma).

Plazma prądu stałego jest udoskonaloną techniką wzbudzania w luku ftałoprądowym. Zamiast dwóch, stosuje się tutaj trzy elektrody (dwie _nody i jedną katodę), między którymi następuje wyładowanie elektryczne. W obszar wyładowania, przybierającego kształt trójkąta, wprowadza się strumień argonu z próbką w postaci aerozolu. W porównaniu ze zwykłym lukiem prądu stałego, uzyskuje się znacznie większą stabilność Uektryczną i przestrzenną.

Plazmę mikrofalową uzyskuje się dostarczając energii potrzebnej do wzbudzenia plazmy w postaci promieniowania mikrofalowego. W tym żelu przepuszcza się argon z próbką przez rurę przechodzącą przez rezonator mikrofalowy, koncentrujący energię wewnątrz palnika. Plazma ''•IIP charakteryzuje się niższą energią (100—500 W) i niższą temperaturą - X)0—6000 K) od plazmy prądu stałego. Analizie poddaje się promienio-anie emitowane wzdłuż osi palnika.

Najwyższe temperatury (6000—10000 K) osiąga plazma indukcyjnie "rzężona. W technice ICP obszar plazmy jest wytwarzany u wylotu r Unika zbudowanego z trzech koncentrycznych rurek kwarcowych c. 8.12).

Próbka dostarczana jest rurką centralną, w strumieniu argonu o przeżywię ok. 1 1 na minutę. Rurką o pośredniej średnicy dostarczana jest osadnicza część gazu potrzebnego do wytworzenia plazmy. Gaz płynący

171