Arteterapia
Pracownia ceramiczna
Scenariusz 4.
d) terapeuta chwali uczestnika za osiągnięty sukces i zrealizowany pierwszy etap zadania,
e) uczestnik może skorzystać już z formy gipsowej, np. misy (zależy, jaka jest dostępna, terapeuta może ją przygotować samodzielnie lub zamówić w sklepie z artykułami dla ceramików),
f) uczestnik układa na formie gipsowej drobne elementy z gliny, które wcześniej przygotował, oczywiście robi to w kolejności, którą sam sobie zaplanował,
g) uczestnik zaciera palcem miejsca połączeń drobnych elementów, w razie potrzeby można użyć wilgotnej gąbki, aby zwilżyć wykonywane naczynie tak, aby łatwiej można było sklejać poszczególne elementy,
h) później można wyjąć gliniane naczynie z formy gipsowej (gdyby glina była zbyt mokra, trzeba chwilę poczekać tak, aby naczynie się nie rozpadło),
i) zrealizowaną formę należy odstawić do wyschnięcia,
j) po skończonej pracy uczestnik sprząta swoje miejsce pracy, chowa i myje narzędzia.
5. Zakończenie zajęć. Omówienie efektu końcowego z uczestnikiem. Należy poinformować uczestnika, że
formę można dla utrwalenia wypalić i pokryć szkliwem. Najlepiej, aby uczestnik podjął decyzję o kolorze
szkliwa.
UWAGI
W tym zadaniu ważne jest, aby uczestnik sam podejmował decyzję o kolejności wykonywanych czynności, aby umiał ocenić, czy konsystencja gliny nadaje się do realizacji zadania. Praca ta wymaga od uczestnika dość dużej precyzji i sprawności manualnej. Dlatego uczestnikowi o mniejszych zdolnościach manualnych lub z większą niepełnosprawnością można pomagać, prowadząc jego dłonie. Praca ta również uczy cierpliwości i odpowiedzialności. Uczestnik musi wiedzieć, że jeżeli nie wykona wszystkich czynności prawidłowo, nie odniesie sukcesu. Dlatego tak ważne jest, aby mobilizować uczestnika pochwałami.
Uczestnikowi z głębszą niepełnosprawnością jeszcze bardziej można uprościć zadanie. Może on wyklejać naczynie z drobnych kawałków gliny. Mogą być one spontanicznie urywane z większej całości. Można również przygotować uczestnikowi gliniane kuleczki, jeżeli sam nie jest w stanie tego zrobić.
Autor: Magdalena Walkiewicz-Kaczmarek
2
Marzec + 2014 rok