Skan5

- zaburzenia zachowania, zmiana osobowości” (Bilikiewicz, Lewandowski, Radziwiłowicz 2003: 28-29)

i

U dzieci najczęściej występują:

Upośledzenie umysłowe - zmniejszające przeciętną sprawność procesów poznawczych i zdolność przystosowania społecznego, co rzutuje na możliwości uczenia się.

1.    Autyzm dziecięcy - występuje u 0,02-0,04% dzieci, częściej u chłopców. Choroba „często występuje u dzieci z zespołem łamliwego chromosomu X” (Woynarowska 2000: 164), może również towarzyszyć innym chorobom, np. stwardnieniu rozsianemu.

a)    przyczyny:

-    czynniki genetyczno-dziedziczne

-    czynriiki mózgowo-organiczne

-    czynniki psychodynamiczne (hiekiedy)

b)    objawy (pojawiają się przed 3 rokiem życia i zależą od IQ):

-    zaburzenia mowy - rozwija się z opóźnieniem, występują zaburzenia treści i formy mowy;

nieprawidłowe interakcje społeczne - nie nawiązują kontaktu wzrokowego, nie odpowiadają uśmiechem na uśmiech, brak kontaktu emocjonalnego i empatii; zabawa funkcjonalna lub symboliczna - często prymitywna, oparta np. na klaskaniu, dzieci nie podejmują zabaw tematycznych (Woynarowska 2000:

'    •    165)

2.    Schizofrenia - „występuje u 0,6-1% ogólnej populacji” (Woynarowska 2000: 165), niezależnie od pochodzenia

a)    Przyczyny zależne są od ''interakcji trźech czynników:

-    Uwarunkowanej genetycznie predyspozycji;

-    Zaburzeń rozwoju mózgu (...)

-    Zwiększonej podatności na stres” (Woynarowska 2000: 166)

b)    Objawy (zależy od fazy rozwojowej, w której występuje pierwszy objaw):

pozytywne - urojenia, omamy;

negatywne - „ograniczenie, spłycenie, ujednostajnienie myślenia i wypowiedzi, reakcji uczuciowych lub motywacji i działań

-    dezorganizacja myśli i uczuć” (Woynarowska 2000: 166) Dzieci często są małomówne i nieśmiałe, nie zżyte z rodziną, nie utrzymują kontaktu z rówieśnikami. Często zachowują się nietaktownie (wręcz arogancko) i blazeńsko. Zdiagnozować są można za pomocą obserwacji i wywiadu z pacjentem.

Choroby afektywne - inaczej psychozy afektywne, grupa zaburzeń psychicznych o etiologii endogennej (czyli o przyczynach związanych z czynnikami wewnętrznymi -biochemicznymi lub genetycznymi), w przebiegu których występują okresowo (niekiedy cyklicznie) zaburzenia nastroju, emocji i aktywności. Wyróżnia się grupy chorób afektywnych:

•    zaburzenia nastroju (zaburzenie afektywne dwubiegunowe, w przebiegu którego obserwuje się zespoły depresyjne i

,    maniakalne oraz chorobę afektywna iednobiegunowa -

wyłącznie z zespołami depresyjnymi)

•    specyficzne zaburzenia nastroju

•    adaptacyjne z obniżeniem nastroju

•    wywołane chorobą somatyczną

a)    przyczyny (nie do końca znane):

- zależne od czynnika genetycznego

b)    objawy:

-    zaburzenia zachowań - depresje(obniżony poziom ruchliwości, brak zainteresowania zabawą, unikanie ludzi, histerie, lęki, rezygnacja z działań) manie (niezdyscyplinowanie, duża ruchliwość, zachowania agresywne); (Woynarowska 2000: 168)

Zaburzenia hiperkinetyczne - zespoły nadpobudliwości ruchowej, np. ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem