Skan 141011 (8)

zróżnicowanie zaleceń dotyczących rozwiązania określonego problemu.

Kierunek ilościowo-systemowy

Głównym niedostatkiem szkół klasycznej i behawioralnej było niedocenianie ilościowego badania zjawisk. Dlatego też do rozwoju teorii i praktyki zarządzania wykorzystano dorobek badań operacyjnych, teorii decyzji, automatyki i cybernetyki czy też teorii ogólnej systemów.

O podejściu ilościowym do zarządzania można jednak już mówić od chwili, w której do zarządzania wprowadzono technikę powielaczy porządkujących do emisji dokumentacji warsztatowej w latach 20-tych bieżącego stulecia (Niemcy), a następnie szerokiego upowszechnienia maszyn łicząco-analitycznych do ewidencji (lata 20-te i 30-te).

Podstawy teoretyczne metod ilościowych w zarządzaniu:

C.W. Cobb i P.H. Douglas - ekonometryczna funkcja produkcji W. Leontieff, L. W. Kantorowicz, W. Niemczynow - podstawy programowania liniowego, tablice przepływów międzygałęziowych

J. von Neuman - matematyczne modele podejmowania decyzji w warunkach niepewności i ryzyka

Podejście cybernetyczne

Obiektem badań cybernetyki są miedzy innymi organizacje, traktowane jako szczególnie złożone układy społeczne.

Wysoka przydatność cybernetyki dla teorii organizacji wypływa z właściwości instrumentarium modelowania układów rzeczywistych. Organizację, a więc i przedsiębiorstwo można przedstawić za pomocą schematu blokowego, przy czym każdy z tych elementów jest układem względnie odosobnionym, opisanym zmiennymi na wejściu i wyjściu. Związek między wyjściem pewnego elementu i wejściem tego samego elementu, realizowany albo bezpośrednio, albo za pośrednictwem innych elementów systemu stanowi sprzężenie zwrotne. System utrzymuje swoja równowagę dzięki homeostatowi, traktowanemu

8