Wynalazkiem jest techniczne rozwiązanie określonego problemu, a nie urządzenie zbudowane według tego „wymyślonego”, wynalezionego rozwiązania Zarówno prawo polskie, jak i prawo międzynarodowe nie zawiera definicji wynalazku. Formułuje natomiast kryteria, warunkujące udzielenie ochrony prawnej na wynalazek.
Według art. 24 p.w.p. ochrona w postaci patentów jest udzielana - bez względu na dziedzinę techniki - na wynalazki, które są nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania.
Wynalazek musi zatem spełniać trzy kiyteria
: nowości, poziomu wynalazczego, nadawać się do przemysłowego zastosowania Wynalazek uważa się za nowy, jeśli nie jest on częścią stanu techniki.
Przez stan techniki rozumie się wszystko to, co przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania patentu, zostało udostępnione do wiadomości powszedniej w formie pisemnego lub ustnego opisu, przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób (art. 25 ust. 1 i 2 p.w.p.).
Kolejne kryterium uznania wynalazku - stanowi wytwór umysłu ludzkiego; nie jest wynalazkiem coś, co nie zostało wymyślone przez człowieka, lecz istniało i zostało przez niego jedynie ujawnione, odkryte,
-ten wytwór - metoda działania została przedstawiona w sposób skończony, wystarczający do osiągnięcia założonego rezultatu; jest to recepta techniczna skutecznego działania, nie zaś jedynie ogólna idea, myśl, czy koncepcja rozwiązania określonego problemu
Wynalazki wyłączone z ochrony przez ustawę
Wynalazek traci cechę nowości, jeżeli został ujawniony (podany do wiadomości powszeclinej): -wobec nieoznaczonego kręgu osób, -
w sposób pozwalający znawcy przedmiotu na dostateczne poznanie jego istoty
Nie spełniają wymagania nieoczywistości rozwiązania polegające np. na : •udoskonaleniu albo dostosowaniu znanego już rozwiązania do innych warunków,
•zastąpieniu w rozwiązaniu znanego już środka technicznego, innym znanym równoważnikiem,
•zwyczajnym, prostym połączeniu znanych już rozwiązań.
Prawo pozbawia ochrony patentowej niektóre rozwiązania, formalnie spełniające kryteria wynalazku. Są to wynalazki nie posiadające zdolności patentowej
•wynalazki, których wykorzystywanie byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami; nie uważa się za sprzeczne z porządkiem publicznym korzystanie z wynalazku tylko dlatego, że jest zabronione przez prawo;