wymaganiaC bmp

ż*,sadn±eniea badawczym. Jest to jut jednak 'problem nie związany bezpośrednio z katalityoznym działaniem enzymów.

Długi Łańcuch aminokwasów w oząeteozoe enzymu ma skomplikowaną budowę przestrzenną. V większości enzymów tę przestrzenną strukturę stabilizują różne typy wiązań, w tym mostkl| dau-starczkowe pomiędzy resztkami cysteiny. Działają one Jakoj skrzyżowane połączenia pomiędzy różnymi fragmentami łańcucha polipeptydowego, bądź między dwoma łańcuchami polipeptydouymi. Jeżeli dwie reszty cysteiny, zawarte w mostku dwusiarozkosym występują w tym samym łańouchu pollpeptydowym, wtedy ła^oush ten tworzy rodzaj "pętli". W oząateezoe ehymotrypsyny występują np. trzy takie pętle. Słabe oddziaływanie /jonowe, wiązania wodorowe 1 wiązania hydrofobowe/ są istotne dla atabiliza-. ęji trójwymiarowej struktury cząsteczki enzymu.

Wydzielony 1 oozyszozony enzym okłada się z identyczny oh oząsteozek, o tej samej przestrzennej budowie. Wielorakie formy enzymu występujące w obrębie jednego gatunku lub jednaj komórki zawsze są izoenzymami. Wiele enzymów uzyskano w postaci krystalicznej 1 dlutego można było je badaó metodami analizy rentgenowskiej, ittestety, do tej pory ustalono budowę przestrzenną zaledwie kilku enzymów. Jednym z nich jest odkryty przez Flemingu lizozym. 5Snająe strukturę cząsteczki tego enzymu wnioskowali.-) o jego aktywnośoi katalitycznej. Przyjmuje się,: że cząsteczki enzymów mają miejsca, lub niewielkie obszary,katalitycznie aktywne. Badania lizozymu metodami analizy rentgenowskiej potwierdziły występowania takich miejsc w oząeteozoe tego enzymu. W raiejsou aktywnym występują dwie grupy funkcyjne, katalitycznie aktywne. Cząsteczka llzczymu jest stosunkowo duża v porównaniu z grupami funkcyjnymi. Pozostałe jej fragmenty zapewnia ją odpowiednią wielkość obszaru katalitycznie aktywnego, a przez to utrzymanie aktywnych, katalitycznie grup funkcyjnych we właściwym położeniu w stosunku do aubatratu, zapewniający* przebieg reakcji*

f niektórych, dużych cząsteczkach enzymu, występuje więcej niż jedno olejące aktywne* Częste są to zespoły identycznych podjednostek, o ciężerze cząsteczkowym od 25 000 do 50 000, z jednym miejscem aktywnym w podjednostoe* Większość takich enzymów składa, się z czterech podjednostek. Znane są takie enzymy zawierająoe inną liozbę podjednostek* Enzymy złożone, w pewnych warunkach, mogą dysoojować na podjsdnostki* Czasem podjednostka pozostaje katalitycznie czynna* Innymi słowy u-tworzenie zespołu podjednostek nie zawsze jest konieczna dla zapewnienia katalitycznego działania enzymów* Interesujące jest dlaczego niektóre enzymy występują w postaci zespołu podjednostek* Można sądzić, że wespół podjednostek łatwiej poddaje się kontroli niż pojedyncza podjednostka, on ma Istotne znaczenie dla regitlaoj ł procesów pr-sóblegaj^cyoti w or&uaJ.«i:.ii«..i: żywyoh*

Hależy wyjaśnić nasadę nazewnictwa enzytacw. klektóre oc< zwyczajowe, takie jak np. cUymokrypujrna i popłyną są ciągle w użyciu. Obowiązuje także usystematyzowano nazewnictwo, ii-zyj-mu je się, że nazwa powinna iki«ó końcówką "azaK Według -U-j systematyki enzymy zostały sklasyfikowane na następująco klasy* oksydoreduktazy, transferowy, hydrolazy, liazy, izomerazy, ligamy, które katalizują odpowiednio reakcje* utleniania i redukcji, wymiany grup, hydrolizy, przyłączania, izomeryzacji