& do nazwy pierwiastka bardziej elektroujemnego dodaje się końcówkę -ok
a więc np.
NaH wodorek sodu MCI chlorek wodoru.
3 Ogólnie nazwy wodorków lotnych z wyjątkiem wodorków grupy 17 (ns2np5) — fluorowców, tlenu i azotu można tworzyć od nazwy rdzenia pierwiastka dodając końcówkę -an, np.
H2S sułtan.
Jeżeli cząsteczka zawiera więcej niż jeden atom danego pierwiastka, np. H2S5, liczby tych atomów wskazuje się za pomocą odpowiedniego greckiego przedrostka liczebnikowego:
H2S5 pentasulfan (pięciosulfan)
Uznanymi wyjątkami są: [1]
voda zamiast tlenek wodoru lub tlenek (di)wodoru
amoniak zamiast azan hydrazyna zamiast diazan.
Dopuszczalne jest także stosowanie następujących nazw:
H2S(g) |
siarkowodór |
HCI(g) |
chlorowodór |
HBr(9) |
bromowodór |
hi(9) |
jodowodór |
HF |
fluorowodór |
W tabeli 11 podane są nazwy systematyczne niektórych wodorków.
Można również stosować nazwy wodorków analogicznie jak nazwy soli, np.
H2S oprócz nazwy sułtan można stosować nazwy:
(mono)siarczek (di)wodoru [1] i siarkowodór H2Se seian
(mono)selenek (di)wodoru i selenowodór
Tabela 11. Nazwy wodorków
Wzór |
Nazwa systematyczna M |
Nazwa dopuszczalna |
Nazwa dotychczas stosowana |
1 |
2 |
3 |
4 |
H2S |
sulfan |
siarkowodór |
siarkowodór |
H2ą, |
polisulfan |
polisiarkowodór |
polisiarkowodór |
nh3 |
azan |
amoniak |
amoniak |
ph3 |
fosfan |
fosfina |
fosforowodór |
SbH3 |
stiban |
stibina |
antymonowodór |
PbH4 |
plumban |
plumban |
wodorek ołowiu |
SnH4 |
stannan |
cynowodór |
cynowodór |
H2Se |
selan |
selenowodór |
selenowodór |
H2Te |
tellan |
tellurowodór |
tellurowodór |
GeH4 |
germanan |
germanowodór |
germanowodór |
~r~T'
1 |
2 |
3 |
4 | |
Sn2H6 |
distannan |
dwustannan |
dwucynowodór lub dwustan | |
sih4 |
silan |
silan |
silan | |
si3h8 |
trisllan |
trójsilan |
trójsilan | |
b2h6 |
diboran(6) |
dwuborowodór(6) |
dwuborowodór | |
n2h4 |
diazan |
hydrazyna |
hydrazyna | |
AsH3 |
arsan |
arsyna |
arsenowodór | |
bih3 |
bizmutan triwodorobizmutan(lll) |
bizmutyna |
bizmutowodór |