pozwalać choremu jak najdłużej samodzielnie wykonywać czynności codzienne takie jak np. ubieranie się (mimo iż z postępem choroby wymagają one coraz więcej czasu). Nie należy chorego ponaglać, można natomiast wspomagać go np. układając ubrania w kolejności, w jakiej ma je zakładać.
przystosowywać na bieżąco pomieszczenia w których chory przebywa do jego aktualnych możliwości i potrzeb (instalowanie poręczy, drabinek, zabezpieczeń antypoślizgowych)
w przypadku chorych w zaawansowanym stadium choroby (leżących) wprowadzić odpowiednio wcześniej profilaktykę przeciwodleżynową
starać się zachować regularny rozkład dnia, unikać zmian otoczenia i opiekunów chorego