6 (1800)

Wypchnięcia piłek, podobnie jak piąstkowanie, były rzadko wykonywaną czynnością obronną podczas obserwowanych meczów. Średnio w każdym meczu 1,82 razy bramkarze zastosowali ten rodzaj obrony (4,59% ogólnej liczby wszystkich wykonywanych czynności).

Z analizy tabeli 14 wynika, że te interwencje zawodnicy wykonywali przede wszystkim odbijając się z miejsca, bez wcześniejszego dobiegu (ponad 80% tych działań). Połowę wypchnięć piłki wykonywali z równoczesnym upadkiem w bok.

Obrona sytuacyjna

W obserwowanych meczach sześćdziesięciokrotnie wystąpiła konieczność obrony bramki w sposób sytuacyjny. Średnio podczas meczu bramkarze zastosowali 1,76% razy takie interwencje, co stanowi 4,44% ogólnej liczby wszystkich czynności. Naiczęściej chwytano pitkę rzucając się pod nogi przeciwnika — tzw. „nakrywką" (ponad 60% wszystkich obron sytuacyjnych (lub broniono w sposób oparty na intuicji i szybkim refleksie, odbijając piłkę nogą, głową, ramieniem czy też inną częścią ciała (26,7%). Bramkarze stosowali również wybiegi poza pole karne i oswobodzające wykopy piłki oraz obronę szpagatową.

Tabela 15

Charakterystyka ilościowa bronienia sytuacyjnego

Obrona sytuacyjna	Wybieg poza pole karne	Nakrywka	Obrona szpagatem	Obrona sytuac. nogą lub ręką	Razem
Suma	6	36	2	16	60
Średnia arytm.	0,17	1.06	0,06	0.47	1.76
% wszystkich bronień sytuac.	10	60	3,33	26.67	100

Charakterystyka udziału bramkarzy w akcjach ataku

Atakowanie	Podanie prawą ręką	Wykopy prawą nogą	Razem
Suma	155	353	508
Średn. arytm.	4.56	10,38	14.94
% wszystkich ataków	30.51	69,49	100

Tabela 16

Łączna charakterystyka ilościowa podań piłki ręką i wykopów piłki nogą

Tabela 17

Charakterystyka ilościowa uderzeń piłki nogą

Inicjowanie akcji ofensywnych stanowiło 37,6% wszystkich obserwowanych czynności bramkarskich. Tak więc, tworzenie akcji ataku, to podstawowy element gry bramkarza. Prawie piętnastokrotnie w każdym spotkaniu bramkarze rozpoczynali akcje ofensywne. Jak wynika z tabeli 16, częściej dokonywali tego wprowadzając piłkę do gry nogą, niz ręką.

Tabela 17 pokazuje, że dominującym sposobem wykopu piłki nogą było uderzenie piłki z ręki „jak najdalej". Wykonywanie tej czynności miało na celu natychmiastowe i szybkie przeniesienie środka ciężkości gry na połowę boiska przeciwnika. Szczegółowa analiza arkuszy obserwacyjnych z poszczególnych meczy pozwoliła zauważyć tendencję, że im wyzszy poziom sportowy (klasa rozgrywkowa), tym więcej obserwowano wykopów nogą „na dokładność".

Ogółem wykopy piłki na dokładność stanowiły prawie 25% wszystkich podań nogą, a wykopy „jak najdalej" (z ręki, z ziemi, z rzutu od bramki) około 75%.

Wykopy piłki — nogą	Z ręki „na dokładność"	Z ręki „jak najdalej"	Z ziemi „na dokładność"	Z 2iemi „jak najdalej"	Razem
Suma	42	240	45	26	353
Średnia arytm	1,23	7,06	1.32	0.76	10.38
% wszystkich	11.9	67.99	12,75	7.36	100

Tabela 18

Charakterystyka ilościowa podań piłki ręką

Podanie ręką	Zamachem dolnym, półgórnie, górnie	Zamachem bocznym	Razem
Suma	76	79	155
Średnia arytmet.	2,23	2,33	4.56
% wszystkich podań ręką	49,03	50,97	100

Podania piłki ręką w celu inicjowania akcji ataku należały do istotnych sposobów wprowadzania piłki do gry, a jak wykazuje tabela 18, podania piłki zamachem bocznym (bardzo ważne podczas rozpoczynania akcji kontrataku) stanowiły ponad połowę (50,97%) wszystkich wprowadzeń piłki ręką.