str0058

prążkowane i korę mózgową. Część cewki nerwowej znajdująca się z tyłu tyłomózgowia stanowi zawiązek rdzenia kręgowego (rys. 18).

W dalszych etapach rozwojowych powiększanie się masy mózgowia odbywa się dzięki powiększeniu się kory mózgowej, zwłaszcza płatów czołowych. W ten sposób w osobniczym (ontogenetycznym) rozwoju mózgowia powtarzane są kolejne stadia rozwoju gatunkowego (filogenetycznego).

Rozwój mózgowia trwa po urodzeniu. Człowiek przychodzi na świat z niecałkowicie wykształconą osłonką mielinową otaczającą aksony, co jest przyczyną niezupełnie sprawnego funkcjonowania komórek nerwowych. Proces mielinizacji trwa jeszcze przez pierwsze dwa lata życia i w miarę jego postępu doskonalą się czynności sensoryczne, ruchowe i asocjacyjne. Dziecko nabywa umiejętności chodzenia, zaczyna mówić, następuje rozwój jego psychiki i czynności intelektualnych.

3.2.5. Podział układu nerwowego

Jak już mówiliśmy, rozróżniamy układ nerwowy ośrodkowy i obwodowy, w obrębie zaś układu ośrodkowego mózgowie i rdzeń kręgów)'. Istnieją dwa kryteria podziału mózgowia: anatom iczno-ontogene-tyczne i fizjologiczno-kliniczne. Zgodnie z pierwszym kryterium rozróżniamy w obrębie mózgowia pięć części, które odpowiadają pięciu pęcherzykom zarodkowym, a mianowicie: kresomózgowie, międzymózgowie, śródmózgowie, most i rdzeń przedłużony, przy czym kresomózgowie i międzymózgowie tworzą razem przodomózgowie, a most i rdzeń przedłużony — tyłomózgowie. W skład tyłomózgowia wchodzi również móżdżek (rys. 18).

Cewka nerwowa

Pęcherzyki pierwotne

Pęcherzyki wtórne

zawiązek

węcho- między- śród- tyłomózgowie mózgowie mózgowie mózgowie wtórne:

most i móżdżek

ego

Rys. 18. Rozwój mózgowia u ssaka: pęcherzyki pierwotne i wtórne

58