nikają przez nią z niejednakową łatwością. Błona komórkowa stanowi zaporę nie do przebycia dla cząsteczek białka, natomiast małe cząsteczki różnych związków oraz jony mogą przechodzić przez błonę tym łatwiej, im mniejsze są ich rozmiary. Zc względu na tę właściwość błona stanowi rodzaj sita przepuszczającego łub zatrzymującego rozpuszczone w wodzie substancje, w zależności od wielkości ich cząsteczek. Należy przy tym zaznaczyć, że sito to działa w obu kierunkach, to znaczy dia cząsteczek poruszających się ze środowiska pozakomórkowego do wnętrza neuronu, i odwrotnie. Ze względu na wielkość swych cząsteczek białkowe składniki cytoplazmy nie mogą wydostać się z komórki. Ponieważ pod względem elektrochemicznym są one anionami, mają zatem ujemny ładunek elektryczny.
Rys. 52. Główne elementy neuronu
Cząsteczki związków chemicznych rozpuszczonych w wodzie nie są nieruchome, lecz poruszają się we wszystkich kierunkach dzięki energii kinetycznej. Wskutek ruchu cząsteczek dochodzi do wyrównywania się stężeń różnych substancji w środowisku wodnym — zjawiska obserwowanego również w życiu codziennym. Jeżeli do szklanki z wodą wpuścimy kroplę atramentu, zauważymy, że po pewnym czasie nawet bez mieszania roztworu cala zawartość naczynia będzie jednolicie zabarwiona. Cząsteczki
110