strona61

INSTRUKCJA POSTĘPOWANIA Z ODPADAMI ZAWIERAJĄCYMI RTĘĆ:

Instrukcja określa sposób postępowania w przypadkach:

>    stłuczenia termometru lekarskiego (termometru szklanego rtęciowego)

>    w ramach wdrożeniowego recyklingu rtęci z termometrów lekarskich

>    procedura przekazania stłuczki z rtęcią do pomieszczenia zbiorczego

W szpitalach i innych placówkach służby zdrowia celem zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pobytu i pracy.

Zagrożenia parami metalicznej rtęci

Rtęć jest silną trucizną protoplazmatyczną. Wchłonięta rtęć kumuluje się w organizmie. Zatrucia metaliczną rtęcią spowodowane są prawie wyłącznie wdychaniem jej par. Rtęć paruje już w temperaturze 0°C. Zawartość rtęci (oparów) w powietrzu wzrasta wraz z powiększeniem się powierzchni parowania. Powierzchnia ta staje się szczególnie duża przy rozlaniu rtęci na podłogę w razie stłuczenia termometru rtęciowego przy rozdeptaniu jej kropelek. W tych przypadkach rtęć metaliczna rozbija się na wielką ilość drobniutkich nie zlewających się kropelek, które posiadają sumarycznie bardzo wielką powierzchnię. Rtęć i jej związki w przyrodniczym obiegu ulegają biokoncentracji w elementach łańcucha pokarmowego ekosystemu, stanowiąc poważne zagrożenie także dla ludzi.

Postępowanie w przypadku stłuczenia termometru lekarskiego (rtęciowego).

Każde stłuczenie termometru szklanego - rtęciowego stwarza dla ludzi zagrożenie toksycznego działania oparów metalicznej rtęci, należy zatem niezwłocznie przystąpić do starannego zebrania rozlanej rtęci i stłuczki szklanej. Rozlewiska i krople rtęci najlepiej zbierać zużytą strzykawką (bez igły) lub gumową gruszką do lewatywy. Rtęć ze strzykawki lub gruszki gumowej opróżniać do słoika, wypełnionego wodą wodociągową do ³A objętości.

UWAGA:

Warstwa wody o grubości minimum 3 cm skutecznie odcina parowanie rtęci. Również szkło i inne elementy konstrukcyjne termometru winny być zebrane do tego samego słoika co rtęć, ponieważ także są skażone mikroskopijnymi kropelkami rtęci.

UWAGA: Zabrania się używania do zbierania rtęci i szkła, zmiotek i szczotek ogólnego stosowania.

Zaleca się następnie w przypadkach, gdy istnieje prawdopodobieństwo występowania pozostałości drobin rtęci - posypanie siarką pylistą miejsc powierzchni, na których było rozlewisko rtęci, celem jej związania w nietoksyczny związek HgS. Siarczek rtęciowy należy zebrać przy pomocy małego pędzelka (przechowywanego w zamkniętym słoiku) do oddzielnego słoika z oznaczeniem zawartości. Słoik z siarczkiem przekazać firmie zajmującej się recyklingiem rtęci.

Postępowanie ze zbiórka stłuczonych termometrów w ramach wdrożonego recyklingu rtęci z termometrów szklanych.

Dla potrzeb recyklingu rtęci zastosowano dwa rodzaje pojemników, stosownie oznakowanych:

>    pojemnik szklany (słoik) oddziałowy

>    pojemnik z tworzywa sztucznego do zbiórki termometrów (kolor żółty).

Obydwa pojemniki powinny być napełnione wodą wodociągową lub destylowaną do poziomu zapewniającego hennetyzację (odcięcie parowania) zbieranych odpadów stłuczki szklanej i rtęci.

UWAGA: Zaleca się z uwagi na technologię utylizacji - zakazać wrzucania innych odpadów jak strzykawki, wata itp. do pojemników ze stłuczką tennometrową.

Celem zdyscyplinowania zbiórki stłuczki termometrycznej z rtęcią zaleca się stosowanie procedury, w/g. której szpital doprowadzałby odpady stłuczki z rtęcią do pomieszczenia zbiorczego.