sryle w archD8

448

A F N W

beck

górze albo ku dołowi, mieć —» entazis albo jednakową średnicę na całej wysokości. Kolumny dzieli się przeważnie w zależności od ich formy albo ustawienia:

1)    monolityczna, wykonana z jednej bryły kamienia,

2)    bębnowa, z elementów w formie bębna, 3) kreteńska, zwężająca się ku dołowi, 4) kanelowana (żłobkowana), z pionowymi wyżłobieniami na trzonie (—> kanelowanie*),

5)    z przewiązką na trzonie, jedną albo kilkoma, 98*,

6)    spiralna, 247*, 7) z pętlami, 98*, 8) odmiana spiralnej, 98*, 9) zoomorficzna, 98*, 10) kandelabrowa (i in. kolumny renesansowe), 220*, 11) bliźnie —» zdwojone elementy architektoniczne, 12) wiązki kolumn, kolumny ustawione koliście blisko siebie (np. Early English, 199*), często nieprawidłowo określane jako filary wiązkowe.

Porządki architektoniczne: kolumny doryckie, 16*; jońskie, 17*; korynckie, 17*; rzymskie, 32*.

Filar okrągły —> filar*.

I 3181 Kolumna Biczowania*, przedstawienie słupa, wraz z narzędziami Męki, przy którym był biczowany Chrystus. U góry na kolumnie znajduje się kogut (Mt 26,34 i 69-75), przed nią niekiedy Chrystus Cierpiący, ukoronowany cierniem; Ecce Homo.

3191 kolumna trzy czwarte, kolumna wysunięta przed filar albo lico ściany tylko w trzech czwartych swojego przekroju (—» służka*).

I 3201 kolumnada* (fr. colonne = kolumna), rząd kolumn połączonych poziomym belkowaniem (architrawem), w odróżnieniu od —> arkad.

32li kominek, otwarte palenisko w budynku, z odprowadzeniem spalin przewodem w murze, ujęte w ramy architektoniczne, ostatnio także na tarasach domów mieszkalnych. Od czasów romańskich nadawano mu kształt artystyczny (Gelnhausen, pałac cesarski). Wspaniale zdobione kominki z marmuru i piaskowca powstały w renesansie. W okresie baroku i rokoka występuje kominek dekoracyjny z lustrem, 321*. Do wyposażenia kominka należą: wilki (stojaki na szczapy drewniane), szczypce, pogrzebacze, szufle. Na gzymsie umieszczano świeczniki, zegar, wazony itd. (—> nad-proże).

203

782

199

319

210

211

208

176

470

546

196

400

363

204

203

205

129

kontrapost. Po lewej: „Idolino”, ok. 420 p.n.e., rzymska kopia rzeźby greckiej. Po prawej: Jmmaculata”, ok. 1750, Feichtmayr, rokoko. Linie przerywane ukazują przesunięcia poziomych normalnie linii kolan, miednicy, barków, oczu. Środkową linię wyznacza tylko draperia. Sp - noga nie obciążona. Birnau, kościół pielgrzymkowy

konfesjonał, 1720, barok, Marienmunster, kościół klasztorny