SZŻ Ćwiczenia Odmrożenia str2

Tabela 55.3. 'Doraźna pomoc_w odmrożeniu/

¹ ■    QmSkPi£^

jozgrzewającymi|Ogrzewanie rozpoczyn^y,oa^emperatury.wpdy ok. 25 Ci szybko ią/ zwiększamy do 40° Cf Kąpiel lub okłady stosujemy tylko do uzyskania ogrzania tkanek?

Zbyt długie ogrzewanie jest sz.

2.    Równocześnie stosujemy^ogółne ogrzewanie, podając choremu ciepłe napoje (bez alkoholu) oraz środki krążeniowe/

3.    Rozpoczynamy dożylne podawanie heparyny*¹

4.    Miejscowo odmrożenie zaopatrujemy suchym, jałowym opatrunkiem?

5.    Podajemy 1 ml anatoksyny przeciwtężcowej^.cy. i 3000 j.m. surowicy przeciwtężcowej i. m.

6.    Nie wolno rozcierać miejsc odmrożonych śniegiem, masować/ Dawniej rozpowszechnione bardzo wolne ogrzewanie przedłużało działanie zimna i powodowało dalszy kurcz naczyń

7.    W postępowaniu należy przestrzegać zasad jałowości ■

Zimno powoduje kurcz naczyń krwionośnych, co z kolei prowadzi do niedokrwienia tkanek. Początkowo skóra blednie i pojawia się uczucie kłucia. Uszkodzona część ciała drętwieje i następuje ograniczenie ruchów palców i całych kończyn.

Obrzęk pojawia się znacznie później. Podczas ocieplania powstaje tępy ból, skóra ulega zaczerwienieniu. Pojawiają się pęcherze wypełnione zawartością surowiczokrwistą.

Obraz morfologiczny tkanek jest zbliżony do obrażenia termicznego (tab.55.2). Jednak w odmrożeniach dochodzi do znacznie większych zmian zakrzepowych w naczyniach. Zmiany te dotyczą przeważnie drobnych naczyń końcowych. Główne pnie tętnic nie ulegają zwężeniu i zakrzepicy. Zmiany te mogą doprowadzić do postępującej martwicy, ujawniającej się po dłuższym czasie (po kilku tygodniach). Powstaje późna zgorzel wymagająca rozległych odjęć kończyn.

Długie działanie zimna może doprowadzić do znacznego ogólnego oziębienia organizmu. Spadek temperatury ciała poniżej 35°C prowadzi do zaburzeń czynności serca i rozległych zaburzeń obwodowego krążenia. Należy stosować stopniowe ogólne (ciepłe napoje) i miejscowe (ciepła kąpiel) ogrzewanie (tab. 55.3).